Από τη Νεφ.2008
Μαθήτρια της έκτης τάξης
Η φετινή χρονιά, όλοι περιμέναμε να είναι τέλεια και γεμάτη γέλια και χαρά. Περιμέναμε τα αποχαιρετιστήρια πάρτι περισσότερο απ’ όλα αλλά και το απεριόριστο παιχνίδι. Υπήρχαν τόσα πολλά που θέλαμε να κάνουμε, αλλά μας πρόλαβε ο εχθρός με την κορόνα. Κάπου στα μέσα Μαρτίου, άρχισαν να κλείνουν τα γειτονικά σχολεία, ώσπου έκλεισε και το δικό μας.
Αρχικά, άρχισε να με πλημμυρίζει ευτυχία, δεν μπορούσα να σκεφτώ τι θα έκανα πρώτα! Καθώς όμως περνούσε ο χρόνος, οι λοιμωξιολόγοι έλεγαν πως ο βασιλικός εχθρός μάς περικυκλώνει, μας πολιορκεί...
Έτσι δεν μπορούσα να βγαίνω έξω, ούτε να παίζω με τις φίλες μου. Τότε άρχισα να θυμάμαι τα όνειρα που είχα όταν πήγαινα σχολείο. Άρχισα να θυμάμαι τα πάρτι, το παιχνίδι... Τώρα όλα αυτά μου φαίνονταν πολύ μακρινά. Έπειτα σκέφτηκα: «Για δες, καμιά φορά Η ΖΩΗ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ και εσύ δεν μπορείς παρά να συνεχίσεις γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή...»
Μένουμε ασφαλείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου