16 Ιουν 2013

Από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο

Τα φετινά εκτάκια τα γνώρισα όταν πήγαιναν στη δευτέρα τάξη. Εκείνη τη χρονιά ήμουν ο δάσκαλος του πρώτου τμήματος. Με τα παιδιά αυτά αναπτύξαμε μια όμορφη και έντονη σχέση που τη διατηρήσαμε και τα επόμενα χρόνια.

* Φέτος τα πράγματα ήταν ακόμη καλύτερα, αφού ήμασταν γείτονες και μας χώριζε μόνο ένας τοίχος...

Με το δεύτερο τμήμα συνεργαστήκαμε στις εκδρομές της Β΄ τάξης αλλά και στον «Αποχαιρετισμό» που εκδώσαμε για τα τότε εκτάκια. Στην πέμπτη τάξη έβγαλαν ένα... έξυπνο περιοδικό (το φιλοξενήσαμε εδώ), ενώ στην έκτη μπόρεσα επιτέλους να γίνω ο δάσκαλός τους.

* Είναι τα αστέρια που αποτέλεσαν την πηγή έμπνευσης του ΠΟΔήΛΑΤΟΥ τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του.



Καλή συνέχεια στις επόμενες τάξεις, παιδιά! Να είστε υγιείς και χαρούμενοι, χρήσιμοι στον εαυτό σας αλλά και στους άλλους!





Δείτε στη συνέχεια


ΑφιερώματαΣχολική ζωή
ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com (1: allframefile.com, 2: tsoukalas.org), insentificate.blogspot.com (3)

4 σχόλια:

mamaAnth είπε...

Και εμείς οι γονείς είπαμε "επιτέλους" όταν αναλάβατε τα εκτάκια μας. Ήταν πολύ τυχερά τα παιδιά μας που σας είχαν δάσκαλό τους. Να είστε καλά και να έχετε δύναμη να συνεχίσετε το λειτούργημά σας παρά τις αντιξοότητες.
Σας ευχαριστούμε.

δάσκαλος98 είπε...

Ευχαριστώ κι εγώ για τα καλά σας λόγια! :))
Μία μόνο χρονιά δεν ήταν αρκετή, αλλά ευτυχώς που υπήρξε κι αυτή! Ζήσαμε ουσιαστικές, δυνατές στιγμές και γίναμε όλοι καλύτεροι. Τα παιδιά τα καμαρώνω και ήδη μου λείπουν...
Όσο για τις αντιξοότητες, που ενίοτε μας διαλύουν, η μόνη λύση είναι η αγάπη και ο σεβασμός. Το να κοιτάμε αυτά τα λαμπερά πλάσματα στα μάτια χωρίς ντροπή...

homeviki είπε...

Δάσκαλε, λυπάμαι ειλικρινά που δεν υπήρξα μια από τις μαθήτριές σας (πώς θα μπορούσα άλλωστε, αφού όταν ήμουν μαθήτρια εσείς μάλλον δεν είχατε γεννηθεί! ίσως σε μια άλλη ζωή!). Λυπάμαι επίσης που τα παιδιά μας δεν μπόρεσαν να σας έχουν δύο χρονιές, όπως θα δικαιούντο, αν τους είχατε πάρει σε μικρότερη τάξη. Χαίρομαι ωστόσο, γιατί έστω και για μια χρονιά, γνώρισαν έναν πραγματικά φωτισμένο Δάσκαλο και, αν και δεν μπορούν να το καταλάβουν αυτό τώρα, είμαι σίγουρη ότι θα το αναγνωρίσουν στο μέλλον! Εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα στη ζωή σας και πάνω απ'όλα να συνεχίσετε με την ίδια αγάπη και διάθεση να προσφέρετε στα μαθητούδια σας! Και εμείς, θα συνεχίσουμε τις ποδηλατάδες με το ΠΟΔήΛΑΤΟ σας, και τις βόλτες, όπου θα έχετε διάθεση να μας ταξιδέψετε... ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

δάσκαλος98 είπε...

Αχ, πολλή συγκίνηση! Δεν είναι μόνο τα πολύτιμα λόγια σας, αλλά και αυτή η προσφώνηση: Δάσκαλε... Και με κεφαλαίο! Με τιμάτε για άλλη μια φορά -ευχαριστώ! :D
Σχετικά με τα ηλικιακά, μάλλον βρισκόμασταν σε διπλανά θρανία! Καλό καλοκαίρι! ;))

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα: