1 Ιαν 2012

Τα πάντα για τα πάντα!

Από την El
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Το πάντα ζει στα βουνά της Κίνας, μέσα σε δάση με υψόμετρο από 1.200 έως 3.400 μ. Δεν κατεβαίνει πιο χαμηλά γιατί συναντά ανθρώπους και τους φοβάται. Προτιμά να ζει κρυμμένο στα ψηλά πεύκα, τις οξιές και τα πυκνά μπαμπού. Τo γιγαντιαίο πάντα είναι είδος αρκούδας, αλλά αυτό το μάθαμε σχετικά πρόσφατα. Το λένε «γιγαντιαίο», για να το ξεχωρίζουμε από ένα άλλο είδος, πιο μικρό και κόκκινο. Τo πάντα είναι ζώο μοναχικό, αλλά όχι επιθετικό.

Από τον Μάρτιο ώς τον Μάιο τα αρσενικά συναντούν τα θηλυκά για ζευγάρωμα. Το θηλυκό είναι γόνιμο για 2 έως 4 μέρες. Δεν έχει ένα ταίρι, αλλά ζευγαρώνει με πολλά αρσενικά κι ύστερα τα ζευγάρια χωρίζονται. Η μόνη πραγματική σχέση είναι της μητέρας με το μικρό της τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής του.



Για τα πάντα, το δέντρο είναι σύντροφος πιστός. Προσφέρει καταφύγιο σε περίπτωση κινδύνου. Γίνεται παιχνιδότοπος, γιατί στο πάντα αρέσει πολύ να σκαρφαλώνει. Κάθε τόσο είναι και πολυθρόνα για να κάθεται και να ρίχνει έναν υπνάκο. Κι επιπλέον, τα θηλυκά κάνουν φωλιά τους τις κουφάλες των δέντρων, όταν γεννούν. Χωρίς δάσος το πάντα χάνει τα πάντα.


Τα πάντα ήταν κάποτε σαρκοφάγο ζώο. Συνέβη όμως κάτι παράξενο: εδώ και περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια έγινε φυτοφάγο! Η βασική τροφή του είναι τα καλάμια μπαμπού. Τρώει κυρίως τα φύλλα του. Την άνοιξη, όμως, απολαμβάνει και τα νεαρά καλάμια, που είναι τρυφερά και γεμάτα με γλυκό χυμό. Τα γεύματα του πάντα διαρκούν ολόκληρη ζωή. Γιατί, τα μπαμπού δεν είναι πολύ θρεπτικά και περιέχουν πολύ νερό. Έτσι, το πάντα πρέπει να τρώει τουλάχιστον 15 κιλά την ημέρα, για να χορτάσει. Περνά τις 14 ώρες της ημέρας του τρώγοντας. Δεν είναι καθόλου εύκολο να περνάς τη ζωή σου τρώγοντας. Τα πάντα πρέπει να σπάνε τους μίσχους των μπαμπού, να ξεφλουδίζουν, να κόβουν, να μασουλάν. Όλα αυτά είναι κουραστικά. Έτσι το πάντα τρώει για περίπου 7 ώρες, ύστερα κοιμάται άλλες 7 ώρες. Δεν μπορεί να κοιμηθεί περισσότερο, γιατί ξυπνάει από την πείνα του. Και ξαναρχίζει να μασά για άλλες 7 ώρες.

Κάτι το φαγητό, και η ξεκούραση πού να του μείνει χρόνος. Γι’ αυτό ο φίλος μας δεν τριγυρίζει πολύ στα βουνά. Του αρκεί μια μικρή περιοχή: 30 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Όμως του αρέσει να παίζει, να σκαρφαλώνει, να κρύβεται, να κάνει τσουλήθρα στις πλαγιές.



H μεγαλύτερη απειλή για το πάντα είναι η φωτιά. Οι Κινέζοι έχουν κόψει ήδη μεγάλο τμήμα του δάσους, για να πουλήσουν την ξυλεία και να καλλιεργήσουν τις εκτάσεις. Τα πάντα βρίσκονται παγιδευμένα σε καμιά τριανταριά σημεία που έχουν ακόμη βλάστηση, αλλά δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Οι λαθροκυνηγοί το δέρμα θεωρούν πολύτιμο, γιατί το πωλείται ακριβά στις αγορές της Ιαπωνίας και της Ταϊβάν. Τιμωρούνται με 20 χρόνια φυλακή. Δεν αποθαρρύνονται όμως, αφού για κάθε δέρμα μπορεί να κερδίσουν ώς και 22.000 ευρώ.



Ο κύκλος ζωής των μπαμπού διαρκεί από 30 έως 120 χρόνια. Στο τέλος του κύκλου, το μπαμπού ανθίζει και ύστερα μαραίνεται. Χρειάζονται πέντε χρόνια για να ξαναφυτρώσει. Κάποτε το πάντα μπορούσε να περπατήσει πιο πέρα, και να βρει άλλο δάσος με μπαμπού. Σήμερα η επικράτειά του είναι περιορισμένη. Έτσι χωρίς μπαμπού, εκατοντάδες πάντα πεθαίνουν από την πείνα.



Το θηλυκό γεννά ένα μικρό κάθε δυο χρόνια περίπου. Το μωρό έχει ύψος 15 εκατοστά και βάρος 100 γραμμάρια, δηλαδή ζυγίζει 1.000 φορές λιγότερο από τη μητέρα του! Κι επειδή η περιοχή τους είναι μικρή, συχνά ζευγαρώνουν με συγγενείς τους, οπότε σιγά σιγά το είδος τους θα εκφυλιστεί.


ΠΗΓΗ: fourtounis.gr

30 Δεκ 2011

Μέλισσα

Από την elpis00
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Η μέλισσα είναι έντομο που μερικοί άνθρωποι τη φοβούνται πολύ. Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι αν δεν τις πειράξεις δε θα σου κάνουν τίποτα και συμφωνώ!


Στο είδος της μέλισσας της μελιτοφόρου, όπως επίσημα λέγεται η μέλισσα, υπάρχουν τρεις βασικές ομάδες, η κάθε μια από τις οποίες έχει και μερικές φυλές.
Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει τις μέλισσες της ανατολικής Ασίας με εκπρόσωπο τη μέλισσα την ινδική.
Η δεύτερη ομάδα είναι η αφρικανική.
Η τρίτη ομάδα είναι η ευρωπαϊκή, που περιλαμβάνει πάνω από δέκα φυλές. Οι πιο γνωστές διεθνώς είναι η ιταλική και η γιουγκοσλαβική, ενώ στην Ελλάδα πιο διαδεδομένη ντόπια φυλή είναι η Cecropia η οποία πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο βασιλιά της Πελοποννήσου.

Τα τελευταία χρόνια άρχισε η συστηματική διασταύρωση των μελισσών για να δημιουργηθεί νέος τύπος που θα έχει μέσο μέγεθος, θα είναι ήσυχη και εργατική και θα πολλαπλασιάζεται σχετικά εύκολα την άνοιξη.



Η μέλισσα ζει στη Γη το λιγότερο 15 εκατομμύρια χρόνια και θεωρείται από τους πιο παλιούς κατοίκους της, που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα.

Είναι από τα ελάχιστα είδη των εντόμων που ο άνθρωπος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί, βλέποντας ότι θα είχε κάποιο οικονομικό όφελος. Η προσπάθεια αυτή του ανθρώπου να εξημερώσει τη μέλισσα δεν είναι νέα. Υπάρχει μια σπηλαιογραφία στην Μπικόρπ της Ισπανίας, ηλικίας τουλάχιστον 15.000 χρόνων, όπου εικονίζεται ένας άνθρωπος που προσπαθεί να πάρει μέλι από μελίσσι.



Το σώμα των μελισσών αποτελείται από το κεφάλι, τον θώρακα και την κοιλιά. Στο κεφάλι των μελισσών υπάρχουν δυο σύνθετα μάτια στα πλάγια και τρία απλά στο πάνω μέρος. Από το τμήμα που βρίσκεται ανάμεσα στα μάτια, φυτρώνουν δυο κεραίες, πάνω στις οποίες βρίσκονται διάφορα αισθητήρια όργανα.

Στο μπροστινό τμήμα του θώρακα φέρει δύο ζεύγη από μεμβρανώδη φτερά. Η κοιλιά είναι χωρισμένη σε δακτυλίους, που ανάμεσά τους βρίσκονται οι κηρογόνοι αδένες. Ο τελευταίος από τους δακτυλίους έχει το κεντρί. Τα αρσενικά δε διαθέτουν ούτε κηρογόνους αδένες ούτε κεντρί.


ΠΗΓΗ: ;

29 Δεκ 2011

Οι Αβορίγινες της Αυστραλίας

Από την Agi Star
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αυστραλίας, γνωστοί με το όνομα Αβορίγινες, θεωρούνται όσοι κάτοικοι της χώρας κατάγονται από αυτόχθονες κάτοικους της ηπείρου.

Οι Αβορίγινες της Αυστραλίας, ήρθαν πιθανά από τη Νοτιοανατολική Ασία τουλάχιστον πριν από 40-45 χιλιάδες χρόνια. Στα τέλη του 18ου αιώνα, υπήρχαν 400.000 περίπου αυτόχθονες σε 500 περίπου διαφορετικές φυλές με διαφορετικές διαλέκτους, από τις οποίες 50 έχουν εξαφανιστεί.

Αυτές οι φυλές ζούσαν νομαδική ζωή ως κυνηγοί τροφοσυλλέκτες και η επαφή τους με τους Ευρωπαίους αποίκους υπήρξε καθοριστική, καθώς αποδεκατίστηκαν από ασθένειες και οδηγήθηκαν σε αυτοκαταστροφική συμπεριφορά μέσω του αλκοολισμού, της αυτοκτονίας σε νεαρή ηλικία, και κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών και των μεταβολικών διαταραχών που επέβαλαν οι νέες διατροφικές συνήθειες.

Θρησκεία

Οι αυτόχθονες κάτοικοι της Αυστραλίας πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η γη είναι θρησκευτικό φαινόμενο και κατοικείται από τα προγονικά πνεύματα.

Κοινωνική κατάσταση

Στους Αβορίγινες χορηγήθηκε πλήρης αυστραλιανή υπηκοότητα το 1967, και συμπεριλήφθηκαν στην απογραφή του 1971, με εκτιμώμενο πληθυσμό 140.000 άτομα.


Ωκεανία
ΠΗΓΗ: ;

Λίμερικ

Από την Agi Star
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Ήτανε μια κοπέλα στο Πεκίνο
που έμοιαζε με αρλεκίνο
είχε ένα γατί
με παράξενο αυτί
άραγε γιατί;

Ήτανε μια γριά απ’ τη Λιβύη
γριά σαν την Ακρόπολη
και είχε μια εγγονή
με το όνομα Κική
που ήτανε μεγάλη και τρανή!

Παιδικά ποιήματα

Άχου το!

Από την Agi Star
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Κοιτάξτε κάποιες απίθανες εικόνες που βρήκα από το Google με θέμα: ΓΑΤΑΚΙΑ! Άχου τα! Είναι πολύ γλυκούλια!


Πολύ μικρό σε ηλικία γατάκι, περιτριγυρισμένο από μικρά χαλίκια
(δεν αποκλείεται να είναι και γατοτροφή!)


Κοιτάξτε τα ματάκια του. Δεν είναι σκέτη γλύκα;


Τέλεια, έτσι; Και χριστουγεννιάτικα!

Θέματα με ζώαΧριστούγεννα

28 Δεκ 2011

Να μείνουμε πάντα παιδιά

Άλλος ένας χρόνος φεύγει σιγά σιγά...

1. Κάποιοι μελαγχολούν. Η βιολογική μας ηλικία μεγαλώνει, ενώ η ανασκόπηση του παρελθόντος μοιάζει αναπόφευκτη.

2. Άλλοι αδημονούν. Νέα χρονιά: λαμπερές ελπίδες και φρέσκα όνειρα περιμένουν την πραγματοποίησή τους.

3. Μερικοί αδιαφορούν. Τα ημερολόγια είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα· ο καθένας διαμορφώνει τη ζωή του με τις πράξεις και τις παραλείψεις του, με τα σωστά και με τα λάθη του.

Το παρακάτω τραγούδι παρουσιάστηκε το 1973 στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, εντυπωσίασε το κοινό και κέρδισε το Β΄ βραβείο. Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών (προπάππου των σιντί!).


Βλέπω στον καθρέφτη τον καιρό τον κλέφτη
να μας κλέβει τη ζωή...
Αχ, και να μπορούσα να τον σταματούσα,
πάντα να ’τανε πρωί...

Πώς να σταματήσω, πέστε μου,
τον καιρό, τον καιρό...
Πώς να σταματήσω, πέστε μου,
της θυσίας τον χορό...

Τα χρόνια περνάνε κι οι νύχτες γυρνάνε,
να καίει η φωτιά στην καρδιά...
Να βγάλουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη,
να μείνουμε πάντα παιδιά!

Για κάθε ρυτίδα φυτέψτε ελπίδα
και δώστε καρδιά στην καρδιά...
Να βγάλουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη
να μείνουμε πάντα παιδιά!

Βλέπω στον καθρέφτη τον καιρό τον κλέφτη
να μας κλέβει τη ζωή...
Όλοι είμαστε νέοι, δυνατοί κι ωραίοι
στης αγάπης τη φωνή...

Πώς να σταματήσω, πέστε μου,
τον καιρό, τον καιρό...
Πώς να σταματήσω, πέστε μου,
της θυσίας τον χορό...

Τα χρόνια περνάνε κι οι νύχτες γυρνάνε,
να καίει η φωτιά στην καρδιά...
Να βγάλουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη,
να μείνουμε πάντα παιδιά!
Για κάθε ρυτίδα φυτέψτε ελπίδα
και δώστε καρδιά στην καρδιά...
Να βγάλουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη
να μείνουμε πάντα παιδιά!


ΣΤΙΧΟΙ: Κώστας Ρουβηνέτης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Γιώργος Μελέκης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Charms
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 1974

ΤραγούδιαΧρόνος

27 Δεκ 2011

Καφέ αρκούδα

Από την elpis00
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Η καφέ αρκούδα είναι παμφάγο θηλαστικό ζώο, είδος αρκούδας (ίσως το γνωστότερο) που μπορεί να φτάσει σε μάζα από 170 μέχρι 300 κιλά. Υποείδος της είναι η αρκούδα γκρίζλι, διάσημη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Ελλάδα η καφέ αρκούδα υπάρχει κυρίως στη δυτική και βορειοδυτική Ελλάδα ωστόσο ο πληθυσμός της είναι περιορισμένος. Γενικότερα, συναντάται στην Ασία, την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και τα όρη της βόρειας Αφρικής.

 

Η καφέ αρκούδα ώς τον 15ο αιώνα, ζούσε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η καταστροφή των βιοτόπων της και το κυνήγι της που έχει απαγορευτεί εδώ και δύο δεκαετίες περίπου, είναι οι κύριες αιτίες της σταδιακής εξαφάνισής της από τις περισσότερες χώρες.

Σήμερα ζει σε μικρούς αποκομμένους πληθυσμούς και κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Στη Γαλλία έχουν απομείνει περίπου δέκα ενώ στην Ισπανία και την Ιταλία περίπου από πενήντα.



Στην Ελλάδα έως τον 17ο αιώνα η αρκούδα ζούσε ακόμη και στην Πελοπόννησο, σήμερα έχει περιοριστεί στη βόρεια Πίνδο και την κεντρική Ροδόπη. Ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά τα 150 άτομα και αποτελεί το νοτιότερο τμήμα του βαλκανικού πληθυσμού που δεν ξεπερνά τα 2.500 άτομα. Παρ’ όλα αυτά είναι από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η φυσική σύνδεση των πληθυσμών της καφέ αρκούδας στα Βαλκάνια θα αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσης του είδους και στην Ελλάδα.

Η αρκούδα είναι ζώο παμφάγο με προτίμηση στις τροφές φυτικής προέλευσης και έχει ανάγκη από μεγάλες ποσότητες τροφής. Τρέφεται με όλων των ειδών τους διαθέσιμους καρπούς του δάσους: Βατόμουρα, άγρια κορόμηλα, κεράσια, σμέουρα, αχλάδια, μήλα, καρπούς σορβιάς, αγριοφράουλες, βελανίδια, καρπούς οξιάς αλλά και χόρτα, ρίζες και βολβούς. Συμπληρώνει το διαιτολόγιό της με μέλι, μικρά και μεγάλα θηλαστικά, έντομα, μυρμήγκια, βατράχια, σαλιγκάρια, ψάρια και χελώνες.


ΠΗΓΗ: ;

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα: