Να μείνουμε πάντα παιδιά

Άλλος ένας χρόνος φεύγει σιγά σιγά…

Κάποιοι μελαγχολούν. Η βιολογική μας ηλικία μεγαλώνει, ενώ η ανασκόπηση του παρελθόντος μοιάζει αναπόφευκτη.

Άλλοι αδημονούν. Νέα χρονιά, λαμπερές ελπίδες και φρέσκα όνειρα περιμένουν την πραγματοποίησή τους.

Μερικοί αδιαφορούν. Τα ημερολόγια είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα· ο καθένας διαμορφώνει τη ζωή του με τις πράξεις και τις παραλείψεις του, με τα σωστά και με τα λάθη του.

Το τραγούδι που ακολουθεί παρουσιάστηκε το 1973 στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, εντυπωσίασε το κοινό και κέρδισε το Β΄ βραβείο:

Βλέπω στον καθρέφτη τον καιρό τον κλέφτη
Να μας κλέβει τη ζωή
Αχ, και να μπορούσα να τον σταματούσα
Πάντα να ’τανε πρωί

Πώς να σταματήσω, πέστε μου
Τον καιρό, τον καιρό
Πώς να σταματήσω, πέστε μου
Της θυσίας τον χορό

Τα χρόνια περνάνε κι οι νύχτες γυρνάνε
Να καίει η φωτιά στην καρδιά
Να βγάλουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη
Να μείνουμε πάντα παιδιά

Για κάθε ρυτίδα φυτέψτε ελπίδα
Και δώστε καρδιά στην καρδιά
Να βγάλουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη
Να μείνουμε πάντα παιδιά

Βλέπω στον καθρέφτη τον καιρό τον κλέφτη
Να μας κλέβει τη ζωή
Όλοι είμαστε νέοι, δυνατοί κι ωραίοι
Στης αγάπης τη φωνή

Πώς να σταματήσω, πέστε μου…

Τα χρόνια περνάνε κι οι νύχτες γυρνάνε…

Για κάθε ρυτίδα φυτέψτε ελπίδα…

ΣΤΙΧΟΙ: Κώστας Ρουβηνέτης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Γιώργος Μελέκης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Charms
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 1974

ΤραγούδιαΧρόνος