3 Μαρ 2012

Τα μουσικά όργανα του Πόντου

Από τον george21
Μαθητής της πέμπτης τάξης (2010/11)

Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούν οι Πόντιοι είναι έγχορδα, πνευστά και κρουστά. Είναι όργανα παραδοσιακά, που τα κατασκευάζουν ειδικοί λαϊκοί τεχνίτες

Λύρα

Το βασικό μουσικό όργανο των Ποντίων. Έχει τρεις χορδές και παίζεται με δοξάρι. Κατασκευάζεται κυρίως από ξύλο δαμασκηνιάς «κοκκίμελον». Η όλη δομή της ποντιακής λύρας εμφανίζει χαρακτηριστικά στοιχεία βυζαντινής προέλευσης, ωστόσο η απώτατη προέλευσή της ανάγεται στη μυθική εποχή. Είναι εφεύρεση του Ερμή, όπου τη χάρισε στον Απόλλωνα. Αποκαλείται και «κεμεντζέ», ή «κεμεντζόπον» που σημαίνει βιολάκι.

    

Γαβάλ

Έχει και άλλες ονομασίες όπως: γαβαλόπον, καβάλ’ και καβαλόπον. Πρόκειται για τουρκική ονομασία. Σε ορισμένες περιοχές του Πόντου ονομάζεται «χειλιάβριν», χειλέων αυλός, δηλαδή αυλός που παίζεται με τα χείλη. Είναι κατεξοχήν μουσικό όργανο του τσοπάνου. Πνευστό που κατασκευάζεται από ξύλο. Μοιάζει με ξύλινο σωλήνα, όπου σε ευθεία γραμμή και σε κανονικά διαστήματα ανοίγονται έξι τρύπες, για τις αντίστοιχες νότες.

    

Αγγείον

Είναι ο αρχαίος άσκαυλος. Στην ποντιακή διάλεκτο έχει διάφορες ονομασίες: αγγείον, τουλούμ, τούλουμπαν. Στους μη Πόντιους είναι γνωστό ως «γκάιντα» ή «τσαμπούνα».

    

Η ζουρνά και το ταούλ

Η ζουρνά ή ζουρνάς είναι είδος αυλού. Ο ήχος της είναι οξύς. Αποτελεί εξέλιξη του αρχαίου «οξύαυλου». Απαραίτητος σύντροφος του ζουρνά είναι το νταούλι, όργανο κρουστό. Με το ταούλ και την ζουρνάν, ο γάμος παίρνει πανηγυρικό χαρακτήρα.

    

Κεμανέ

Είναι ένα είδος λύρας σε μεγαλύτερο όμως μέγεθος. Δεν είναι τόσο διαδεδομένη όπως η λύρα, ωστόσο είναι γνωστή σε αρκετές περιοχές του Πόντου.


Ελλάδα/ΠόντιοιΜουσική

Σκυλάκια

Από την elpis00
Μαθήτρια της έκτης τάξης


Θέματα με ζώα

Αυτοκίνητο

Από τη Vickos22
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Αυτοκίνητο ονομάζεται κάθε τροχοφόρο επιβατικό όχημα με ενσωματωμένο κινητήρα. Σύμφωνα με τους συνηθέστερους ορισμούς, τα αυτοκίνητα σχεδιάζονται ώστε να κινούνται ως επί το πλείστον στους αυτοκινητόδρομους, να έχουν καθίσματα για ένα ώς έξι άτομα, έχουν συνήθως τέσσερις τροχούς και κατασκευάζονται κυρίως για τη μεταφορά ανθρώπων, αλλά και μερικές φορές για τη μεταφορά διαφόρων πραγμάτων. Ωστόσο, ο όρος αυτοκίνητο καλύπτει και άλλα οχήματα (φορτηγά, λεωφορεία κλπ.).





Το 2002 υπήρχαν περίπου 590 εκατομμύρια επιβατικά αυτοκίνητα παγκοσμίως (περίπου ένα ανά 11 κατοίκους), εκ των οποίων τα 140 εκατομμύρια στις ΗΠΑ (σχεδόν ένα ανά δύο κατοίκους). Ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς, καθώς οι κάτοικοι των αναπτυσσόμενων κρατών σταδιακά αρχίζουν να αποκτούν επιβατικά αυτοκίνητα. Το πρώτο αυτοκίνητο κατασκευάστηκε το 1908 από τον Χένρι Φορντ. Την αρχή έκανε στη Γαλλία, το 1769, ο Νικολά Κουνιό, δημιουργώντας το πρώτο αυτοκίνητο όχημα, ένα ατμοκινούμενο αμάξι, το fardier.





Το αυτοκίνητο, με κινητήρα του Νικολάους Όττο και καύσιμο τη βενζίνη, παρήχθη στη Γερμανία το 1885 από τον Καρλ Μπεντς. Ο Μπεντς κατέθεσε τα σχέδια αυτού του αυτοκινήτου στο Μάνχαϊμ της Γερμανίας. Παρότι στον Μπεντς αποδόθηκε η εφεύρεση του αυτοκινήτου (κακώς αφού ο Λενουάρ το είχε εφεύρει), αρκετοί άλλοι Γερμανοί, Γάλλοι και άλλων εθνικοτήτων μηχανικοί προσπαθούσαν να κατασκευάσουν παρόμοια οχήματα την ίδια εποχή. Το 1886 οι Γκότλιμπ Ντάιμλερ και Βίλχελμ Μάιμπαχ στη Στουτγκάρδη κατέθεσαν αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη μοτοσυκλέτα, κατασκευασμένη και δοκιμασμένη επίσης το 1885. Αργότερα, τα αυτοκίνητα εξελίχτηκαν και πλέον μπορούσαν να καλύπτουν μεγαλύτερες αποστάσεις σε λιγότερο χρόνο.

Μετακινήσεις
ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια

Παµποντιακόν Πανοΰρ

Ένα ταφικό έθιμο

Από τον george21
Μαθητής της πέμπτης τάξης (2010/11)

Στην περιοχή των Σουρμένων του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης έχει την έδρα του ο σύλλογος «ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΟΥΡΜΕΝΩΝ». Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1924 από πρόσφυγες των Σουρμένων του ιστορικού Πόντου, όταν διωγμένοι και ξεριζωμένοι έφτασαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στους πρόποδες του Υμηττού χτίζοντας πάλι τα Σούρμενα.


Την Κυριακή του Θωμά οι Πόντιοι των Σουρμένων, συνεχίζοντας μια μακραίωνη παράδοση, βιώνουν ανελλιπώς από το 1924 μια ενδιαφέρουσα ανά το πανελλήνιο, και όχι μόνο, εθιμική εκδήλωση, το «Ταφικό Έθιμο». Το έθιμο τηρείται αναλλοίωτο, με ευλάβεια και σεβασμό στην παράδοση.


Η Ένωση Ποντίων Σουρμένων έχει την πατρότητα της εθιμικής αυτής γιορτής και με κεντρικό άξονα αυτή, οργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις, με τίτλο «ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΝ ΠΑΝΟΫΡ» που ξετυλίγονται σ’ ένα εορταστικό 5νθήμερο.


Οι γιορτές που εκτελούνται κάθε χρόνο περιλαμβάνουν θρησκευτικές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που κορυφώνονται και κλείνουν την Κυριακή του Θωμά με το Ταφικό Έθιμο το πρωί και πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα το απόγευμα στην κεντρική πλατεία των Σουρμένων.


Έχει εκτιμηθεί από τις Ομοσπονδίες και τα άλλα ποντιακά σωματεία ότι το «Πανηγύρι του Θωμά» στα Σούρμενα είναι η μεγαλύτερη ποντιακή γιορτή σε όλη την Ελλάδα, μετά από αυτήν της Παναγίας Σουμελά.


Οι εκδηλώσεις συγκεντρώνουν κάθε χρόνο το ενδιαφέρον χιλιάδων επισκεπτών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Για φέτος (2011) εκτιμάται ότι ο αριθμός των επισκεπτών για το 5νθήμερο των εκδηλώσεων θα ξεπεράσει τις 50 χιλιάδες!


Ελλάδα/Πόντιοι

Η Ένωση Ποντίων της περιοχής μας



Η Ένωση Ποντίων Σουρμένων έχει την έδρα της στα Σούρμενα (Άνω Ελληνικό) του δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης, στη νότια Αθήνα. Είναι ένας ιστορικός πολιτιστικός σύλλογος που ιδρύθηκε το 1924 από πρόσφυγες των Σουρμένων του Ευξείνου Πόντου, όταν διωγμένοι έφτασαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στους πρόποδες του Υμηττού.



Σκοπός του Συλλόγου είναι η διάσωση, η μελέτη και η διατήρηση του λαογραφικού πλούτου και των παραδόσεων των Ελλήνων του Ευξείνου Πόντου, καθώς και η μετάδοσή τους στις νεότερες γενιές των Ποντίων αλλά και των άλλων Ελλήνων.

Ο Σύλλογος λειτουργεί Ιστορικό και Λαογραφικό Ποντιακό Μουσείο, ενώ διαθέτει Σπουδαστήριο και Πολιτιστικό Κέντρο. Επίσης κάθε χρόνο διοργανώνει το Παμποντιακόν Πανοΰρ.



Ελλάδα/Πόντιοι
ΠΗΓΗ: sourmena.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: podilato98.blogspot.com

Αν η φωτιά ήταν νερό

Από την elpis00
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Έχετε ποτέ φανταστεί την εικόνα της φωτιάς να μετατρέπεται σε νερό; Ο καλλιτέχνης που επιμελήθηκε τις παρακάτω φωτογραφίες το σκέφτηκε και κατάφερε να παραγάγει ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα.

1 / 4
2 / 4
3 / 4
4 / 4

Απροσδόκητα
ΠΗΓΗ: perierga.gr

Το κουνούπι

Από τη Vickos22
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Το κουνούπι είναι δίπτερο έντομο της οικογένειας Culicidae με 3.500 περίπου είδη ανά τον κόσμο. Το λεπτό και μακρύ σώμα του ενήλικου κουνουπιού καλύπτεται με λέπια και έχει μακριά πολύ λεπτά πόδια που του επιτρέπουν μόνο να στηρίζεται. Τα φτερά του είναι μεμβρανώδη. Χαρακτηριστικό του είναι μία επιμήκης προβοσκίδα που βγαίνει από τη στοματική του κοιλότητα.



Το αρσενικό κουνούπι έχει πιο τριχωτές κεραίες από το θηλυκού. Τα κουνούπια τρέφονται με νέκταρ ή γύρη που βρίσκουν στη φύση, όμως τα θηλυκά χρειάζονται και αίμα προκειμένου να μπορέσουν να κάνουν αβγά.

Εφόσον το θηλυκό πραγματοποιήσει ένα γεύμα αίματος τότε ωριμάζουν τα αβγά του τα οποία και τοποθετεί στην επιφάνεια του νερού και στη συνέχεια εκκολάπτονται οι προνύμφες που τρέφονται με διάφορα οργανικά κατάλοιπα. Μερικές προνύμφες από κάποια είδη κουνουπιών τρέφονται με άλλα κουνούπια ή άλλα μικρά έντομα. Οι προνύμφες είναι υδρόβιες και εφοδιασμένες με δύο αναπνευστικά συστήματα που τους επιτρέπουν να αναπνέουν τόσο κάτω από το νερό όσο και από πάνω.

Η ελαστικότητα που έχουν στο κάτω μέρος της κοιλιάς τους, τους δίνει τη δυνατότητα να μετακινούνται με ταχύτητα χτυπώντας το νερό. Όταν το κουνούπι ενηλικιωθεί τότε βγαίνει από τη ράχη της προνύμφης που φέρει μια σχισμή στο πάνω μέρος της και στη συνέχεια χρησιμοποιεί το σώμα της για να επιπλεύσει στο νερό, πριν καταφέρει να πετάξει.

Τα κουνούπια ερεθίζονται και προσελκύονται από την κίνηση, τη σωματική θερμότητα, την υγρασία και το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέεται με την αναπνοή. Το σφύριγμα που κάνουν προέρχεται από το συγχρονισμένο τους φτερούγισμα. Στον άνεμο τα κουνούπια δεν παρουσιάζουν αντίσταση και με αυτόν μπορούν να μεταφερθούν σε πολύ μακρινές αποστάσεις.

Η δραστηριότητά τους έχει να κάνει με τη θερμοκρασία και την υγρασία του αέρα. Έτσι τις πρώτες πρωινές, τις πρώτες νυχτερινές ώρες και κατά τη διάρκεια της νύχτας τα περισσότερα είδη είναι πιο ενεργητικά και τσιμπούν, αλλά υπάρχουν και είδη που τσιμπούν και όλο το εικοσιτετράωρο.

Το θηλυκό τρυπάει το δέρμα με 6 «καρφίτσες» που έχει στο στόμα του, βγάζει ένα αιμολυτικό και αντιισταμινικό σάλιο και με την προβοσκίδα του ρουφά το αίμα που καταλήγει στην κοιλιά του. Ανάλογα με την ποσότητα, αυτή μεγαλώνει, αφού έχει μεγάλη ελαστικότητα. Το τσίμπημα του κουνουπιού προκαλεί κοκκινίλα στο δέρμα, πρήξιμο και έντονη ενοχλητική φαγούρα. Παρά την άποψη που επικρατεί ένα σκούρο δέρμα προσελκύει περισσότερο τα κουνούπια παρά ένα ανοιχτόχρωμο.

Τα κουνούπια αποτελούν πολλές φορές βάσανο στη διαμονή και στην εγκατάσταση του ανθρώπου σε αρκετά μέρη της γης. Έτσι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί διάφορα μέσα προφύλαξης, όπως κουνουπιέρες, απωθητικά υγρά, κρέμες αλλά και μέσα εξόντωσης, με διάφορα εντομοκτόνα, καθώς και αποξήρανση βαλτότοπων και ελών.


ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα: