Η Σμύρνη, μάνα, καίγεται, καίγεται και το βιος μας
Ο πόνος μας δε λέγεται, δε γράφεται ο καημός μας
Ρωμιοσύνη, ρωμιοσύνη, δε θα ησυχάσεις πια;
Έναν χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Η Σμύρνη, μάνα, χάνεται, τα όνειρά μας πάνε
Στα πλοία όποιος πιάνεται κι οι φίλοι τον χτυπάνε
Ρωμιοσύνη, ρωμιοσύνη, δε θα ησυχάσεις πια;
Έναν χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Ο πόνος μας δε λέγεται, δε γράφεται ο καημός μας
Ρωμιοσύνη, ρωμιοσύνη, δε θα ησυχάσεις πια;
Έναν χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Η Σμύρνη, μάνα, χάνεται, τα όνειρά μας πάνε
Στα πλοία όποιος πιάνεται κι οι φίλοι τον χτυπάνε
Ρωμιοσύνη, ρωμιοσύνη, δε θα ησυχάσεις πια;
Έναν χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
ΣΤΙΧΟΙ: Πυθαγόρας
ΜΟΥΣΙΚΗ: Απόστολος Καλδάρας
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γιώργος Νταλάρας
ΔΙΣΚΟΣ: Μικρά Ασία (1972)
ΜΟΥΣΙΚΗ: Απόστολος Καλδάρας
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γιώργος Νταλάρας
ΔΙΣΚΟΣ: Μικρά Ασία (1972)
ΙστορίαΤραγούδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου