Στο τραγούδι «Για την Ελλάδα» που ακούγεται συμμετέχει ένας από τους πιο σημαντικούς καραγκιοζοπαίχτες της χώρας μας, ο Ευγένιος Σπαθάρης.
Για δες πώς καταντήσαμε, ρε φίλε μου καμπούρη,
που κάποτε αγοράζαμε δυο φράγκα το κουλούρι...
Δώσε, σου λεν συνέχεια, δώσε και ξαναδώσε
το αίμα, την ανάσα σου και την Ελλάδα σώσε...
— Κι εγώ που πάντα τα ’λεγα μ’ ένα δικό μου τρόπο,
κρυμμένος πίσω απ’ τον μπερντέ να κλαίω γι’ αυτόν τον τόπο,
να το πιστέψω δεν μπορώ πως γίναμε μπουρλότο
κι ακόμα ν’ αγωνίζομαι «για την Ελλάδα, ρε γαμώ το!»
Στην πρώτη θέση βρίσκονται το ψέμα κι η κομπίνα,
και τα καμένα δάση μας η εθνική βιτρίνα...
Στις πλάτες μας ξενόφερτοι σηκώνουνε παντιέρα,
το νέφος και το άδικο μάς πνίγουν κάθε μέρα...
— Κι εγώ που πάντα τα ’λεγα μ’ ένα δικό μου τρόπο...
Για λίγους είναι τα πολλά και για πολλούς τα λίγα,
το βλέπω να γυρίζουμε στα χρόνια του κολίγα...
Αυτοί ξοδεύουν άσκοπα κι εμείς πάντα λιτότης·
έτσι, σου λένε, φέρεται ο κάθε πατριώτης...
— Κι εγώ που πάντα τα ’λεγα μ’ ένα δικό μου τρόπο...
ΣΤΙΧΟΙ: Πάνος Φαλάρας
ΜΟΥΣΙΚΗ: Στέλιος Φωτιάδης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γλυκερία, Ευγένιος Σπαθάρης
ΔΙΣΚΟΣ: Η χώρα των θαυμάτων (1992)
ΜΟΥΣΙΚΗ: Στέλιος Φωτιάδης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γλυκερία, Ευγένιος Σπαθάρης
ΔΙΣΚΟΣ: Η χώρα των θαυμάτων (1992)
ΠολιτικήΤαινίεςΤραγούδια
ΠΗΓΗ: Πέμπτη και... καλύτεροι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου