Τα φετινά εκτάκια τα γνώρισα όταν πήγαιναν στην τρίτη τάξη.
- Με το πρώτο τμήμα συνεργαστήκαμε και δεθήκαμε σε μια όμορφη χριστουγεννιάτικη παράσταση.
- Με το δεύτερο τμήμα η επαφή μας είχε μεγαλύτερη διάρκεια: Έμπαινα μια ώρα τη βδομάδα στην τάξη τους, ενώ τα επόμενα χρόνια, στην τετάρτη και στην πέμπτη, με είχαν δάσκαλο.
Σωστά καταλάβατε! Είναι η... θρυλική Αστερούπολη!
Φέτος είχα ανάγκη να γνωριστώ καλύτερα με το πρώτο τμήμα. Η παλιά μας συνεργασία και τα χρόνια που μεσολάβησαν μου είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον. Ήθελα να γνωρίσω και αυτά τα παιδιά μέσα στην τάξη. Δε μετάνιωσα λεπτό για την επιλογή μου, μόνο που θέλαμε έναν χρόνο ακόμη! Γλυκαθήκαμε...
Ναι, πρόκειται για τα αστέρια που εγκαινίασαν τον πρώτο χρόνο του ΠΟΔήΛΑΤΟΥ!
Τα εκτάκια μας είναι παιδιά πολύτιμα και ιδιαίτερα αγαπημένα. Οι δύο δάσκαλοί τους προσπαθήσαμε να δίνουμε απλόχερα την αγάπη που νιώθαμε, αλλά και να τους παρέχουμε τον σεβασμό και την προστασία που άξιζαν.
Στο τέλος της χρονιάς οργανώσαμε συζητήσεις για τη μετάβασή τους στο Γυμνάσιο, το επισκεφθήκαμε, καταγράψαμε τα συναισθήματα και τις ευχάριστες αναμνήσεις από το Δημοτικό, τα τυπώσαμε σε βιβλίο και τα... φορέσαμε!
2 σχόλια:
Τα εκτάκια σας έγιναν αγαπητά και σ'εμάς που τα γνωρίσαμε μέσα από τις ωραίες αναρτήσεις τους, τόσο στην Αστερούπολη όσο και στο Ποδήλατο.
Τα αποχαιρετάμε λοιπόν κι εμείς, με πολλές ευχές για την μελλοντική τους πορεία.
Καλή συνέχεια, παιδιά!
Μμμ... Τα εκτάκια μας, λοιπόν, με έκαναν λούτσα σήμερα στο οργανωμένο μπουγέλο! Φάγαμε αλλά και δώσαμε! Χε χε!
Δημοσίευση σχολίου