Τα παιδιά της Άμυνας

Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) διαμορφώνονται στην Ελλάδα δύο απόψεις:

Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, πιστεύοντας στην τελική νίκη των Συμμάχων, υποστηρίζει τη συμμετοχή της χώρας στο πλευρό της Αντάντ.

Αντίθετα, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος είναι υπέρ της ουδετερότητας, η οποία όμως ευνοεί περισσότερο τις Κεντρικές Δυνάμεις.

Η κυβέρνηση των (βενιζελικών) Φιλελευθέρων παραιτείται κι η χώρα βυθίζεται στον λεγόμενο «Εθνικό Διχασμό».

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος με τον χαρακτηριστικό σκούφο του

Τον Μάιο του 1916 οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους Βούλγαροι εισβάλλουν στην Ανατολική Μακεδονία. Πολιτικοί του κόμματος των Φιλελευθέρων καθώς και αρκετοί απογοητευμένοι αξιωματικοί και στρατιώτες επαναστατούν και στη Θεσσαλονίκη αναλαμβάνει την εξουσία η βενιζελική «Επιτροπή Εθνικής Αμύνης» με σκοπό να βάλει την Ελλάδα στον πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων της Αντάντ.

Η (βασιλική) κυβέρνηση της Αθήνας πιέζεται ακόμη περισσότερο από τους Άγγλους και τους Γάλλους να εγκαταλείψει την ουδετερότητα. Τελικά ο βασιλιάς εκθρονίζεται και εγκαταλείπει τη χώρα.

Το 1917 η Ελλάδα μπαίνει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων.

Τραγούδι

Το παρακάτω χασαποσέρβικο αναφέρεται στην επιτυχία της «Εθνικής Άμυνας»:

Μια μέρα θα το γράψει η ιστορία
που έδιωξ’ από την Αθήνα τα θηρία,
που έδιωξε βασιλείς και βουλευτάδες,
τους ψευταράδες και τους μασκαράδες!

Και στην Άμυνα εκεί όλοι οι αξιωματικοί!
Πολεμάει κι ο Βενιζέλος που αυτός θα φέρει τέλος
και ο κάθε πατριώτης θα μας φέρουν την ισότης!

Η Παναγιά που στέκει στο πλευρό μας
δείχνει το δρόμο στον νέο στρατηγό μας,
τον ήρωα της Εθνικής Αμύνης
που πολεμάει και διώχνει τους εχθρούς!

Της Αμύνης τα παιδιά διώξανε τον βασιλιά
και του δώσαν τα πανιά του για να πάει στη δουλειά του,
τον περίδρομο να τρώει με το ξένο του το σόι!

Έλα να δεις σπαθιά και γιαταγάνια
που βγάζουν φλόγες και φτάνουν στα ουράνια!
Εκεί ψηλά, ψηλά στα σύνορά μας,
τρέχει ποτάμι το αίμα του εχθρού...

Της Αμύνης τα παιδιά διώξανε τον βασιλιά!
Της Αμύνης το καπέλο έφερε τον Βενιζέλο,
της Αμύνης το σκουφάκι έφερε τον Λευτεράκη!

ΣΤΙΧΟΙ - ΜΟΥΣΙΚΗ: Παραδοσιακό του 1917 σε διασκευή Σταύρου Ξαρχάκου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γιώργος Νταλάρας
ΔΙΣΚΟΣ: Σταύρος Ξαρχάκος – «Συναυλία» (1988)

ΙστορίαΤραγούδια

ΚΕΙΜΕΝΟ: Ιστορία ΣΤ΄ Δημοτικού
ΕΙΚΟΝΑ: periothiko.blogspot.com