12 Δεκ 2011

Λιοντάρια

Από τον Κρίνο
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Το λιοντάρι ανήκει στο γένος Panthera της οικογένειας των Αιλουριδών. Καθώς κάποια αρσενικά υπερβαίνουν τα 250 κιλά σε βάρος είναι το δεύτερο μεγαλύτερο αιλουροειδές μετά την τίγρη που υπάρχει σήμερα.

Λιοντάρια σε άγρια κατάσταση υπάρχουν πλέον στην Υποσαχάρια Αφρική και στην Ασία που έχει μείνει ένας πληθυσμός στη βορειοδυτική Ινδία που κινδυνεύει άμεσα από αφανισμό ενώ έχει εξαφανιστεί από τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Δυτική Ασία στα ιστορικά χρόνια.

Μέχρι το ύστερο Πλειστόκαινο, περίπου 10.000 χρόνια πριν, το λιοντάρι ήταν το πλέον διασκορπισμένο μεγάλο επίγειο θηλαστικό μετά τον άνθρωπο. Βρισκόταν στο μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, μεγάλο μέρος της Ευρασίας από τη δυτική Ευρώπη έως την Ινδία, και στην Αμερική από το Γιούκον έως το Περού.



Τα λιοντάρια στη φύση ζουν περίπου 10-14 χρόνια, ενώ σε αιχμαλωσία μπορούν να ζήσουν πάνω από 20 χρόνια. Σε άγρια κατάσταση τα αρσενικά σπανίως ζουν πάνω από 10 χρόνια, καθώς οι τραυματισμοί από τις συνεχόμενες μάχες με αντίπαλα αρσενικά μειώνουν δραστικά τη μακροζωία τους.

Ο συνηθισμένος τόπος διαμονής των λιονταριών είναι η σαβάνα και οι γρασιδότοποι, αν και μπορεί να βρεθούν και σε θαμνώδεις περιοχές και δάση. Είναι ασυνήθιστα κοινωνικά ζώα σε σχέση με τα υπόλοιπα αιλουροειδή. Μία αγέλη λιονταριών συνήθως αποτελείται από συγγενικά θηλυκά, τα νεογνά τους και έναν μικρό αριθμό ενήλικων αρσενικών. Τα θηλυκά συνήθως κυνηγούν μαζί σε ομάδες, κυνηγώντας κυρίως μεγάλα οπληφόρα.

Τα λιοντάρια είναι κυρίαρχα αρπακτικά, παρόλο που τρώνε και θνησιμαία αν δοθεί η ευκαιρία. Ενώ συνήθως δεν κυνηγούν ανθρώπους επιλεκτικά, έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις λιονταριών που αναζητούσαν ανθρώπινα θηράματα.



Το λιοντάρι είναι εκτεθειμένο είδος, έχοντας υποστεί, πιθανώς μη αναστρέψιμη, μείωση του πληθυσμού του στην Αφρική 30-⁠50 % τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Οι πληθυσμοί λιονταριών έξω από τα καθορισμένα καταφύγια και τα εθνικά πάρκα δεν μπορούν να διατηρηθούν. Παρόλο που η αιτία της παρακμής του πληθυσμού δεν είναι πλήρως κατανοητά. Η απώλεια της φυσικής κατοικίας και οι επιπλοκές με τον άνθρωπο θεωρούνται σήμερα οι κυριότεροι παράγοντες ανησυχίας.

Λιοντάρια αιχμαλωτίζονταν και κρατιόνταν σε θηριοτροφεία από τη ρωμαϊκή εποχή, ενώ είναι ένα από τα κύρια είδη που εκτίθενται σε ζωολογικούς κήπους από τα τέλη του 18ου αιώνα. Διάφοροι ζωολογικοί κήποι σε όλο τον κόσμο συνεργάζονται σε προγράμματα εκτροφής του απειλούμενου ασιατικού υποείδους.



Οπτικά το αρσενικό λιοντάρι είναι πολύ χαρακτηριστικό και αναγνωρίζεται εύκολα από τη χαίτη του. Το λιοντάρι, και συγκεκριμένα το πρόσωπο του αρσενικού, είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα ζωικά σύμβολα στην ανθρώπινη κουλτούρα.

Απεικονίσεις του υπήρχαν από την Άνω Παλαιολιθική περίοδο, από το Λασκώ και το Σωβέ μέχρι πρακτικά όλους τους αρχαίους και μεσαιωνικούς πολιτισμούς όπου ιστορικά εμφανίστηκαν. Έχει απεικονιστεί ευρύτατα στη λογοτεχνία, τη γλυπτική, τη ζωγραφική τις εθνικές σημαίες και στον κινηματογράφο.


ΠΗΓΗ: el.wikipedia.org

11 Δεκ 2011

Hearts on Fire

Από τη May
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Ερμηνεία: John Cafferty
Ταινία: Rocky IV (1985)

Τραγούδια

Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού




Δικαιώματα παιδιών

Μια γιορτή στου Νουριάν

1º Δ.Σ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ⦁ ΣΤ1 ⦁ 2011/12

Την Παρασκευή παρακολουθήσαμε στο «Θέατρο Πορεία» το έργο «Μια γιορτή στου Νουριάν». Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία, η οποία πραγματεύεται με τρόπο ψυχαγωγικό, αλλά και ρεαλιστικό, το επίκαιρο θέμα του ρατσισμού και των προκαταλήψεων απέναντι στο «ξένο» και το «διαφορετικό».


Η παράσταση βασίζεται στο έργο «Μια γιορτή στου Παπαδάκη» του Φόλκερ Λούντβιγκ που παίχτηκε τη δεκαετία του ’70 από το θέατρο Grips του Βερολίνου. Στη γερμανική μάλιστα εκδοχή οι μετανάστες του έργου ήταν Έλληνες!



Σήμερα, που η καχυποψία, ο φόβος και το φυλετικό μίσος φαίνεται να κερδίζουν έδαφος παντού, η αναβίωση του έργου μέσα από την ελληνική διασκευή του Βασίλη Κουκαλάνι έρχεται να μας θυμίσει ότι μπορούμε να καταπολεμήσουμε τις προκαταλήψεις με ζεστή καρδιά, χιούμορ και ανοιχτό μυαλό.

Είναι ευκολότερο να διασπάσεις ένα άτομο παρά μια προκατάληψη.
— Άλμπερτ Αϊνστάιν
(Γερμανός φυσικός εβραϊκής καταγωγής, Νόμπελ Φυσικής το 1921, ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες όλων των εποχών, 1879-1955)

Άλλωστε όλοι κάτω από την ίδια σκηνή ζούμε!



Διαφορετικότητα – ΡατσισμόςΘέατροΣχολική ζωή
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Παντελής Δεντάκης, Βασίλης Κουκαλάνι
ΠΑΙΖΟΥΝ: Βασίλης Κουκαλάνι, Ηρώ Μπέζου, Πέτρος Σπυρόπουλος, Γιώργος Δάμπασης, Μιχάλης Τιτόπουλος, Πολυξένη Ακλίδη
ΜΟΥΣΙΚΗ: Active Member

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: poreiatheatre.com, entertainment.in.gr, unhcr.gr
ΕΙΚΟΝΕΣ: camerastyloonline.wordpress.com, nourian.wordpress.com

10 Δεκ 2011

Φίδια

Από την tzina45
Μαθήτρια της έκτης τάξης



Γίνεται διάκριση μεταξύ των «πλέον επικίνδυνων» και αυτών που θεωρούνται ότι έχουν το «ισχυρότερο δηλητήριο». Οι δύο αυτές κατηγορίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα και είναι απόλυτα διακριτές.

Επικίνδυνα φίδια είναι αυτά που προκαλούν τους περισσότερους θανάτους ετησίως. Είναι γνωστό ότι πάνω από 1.000.000 άνθρωποι τον χρόνο σε όλο τον κόσμο πέφτουν θύματα δηγμάτων φιδιών, ιδιαίτερα στην Ασία και στην Αφρική, λιγότερο στην Αμερική και πολύ λιγότερο στην Ευρώπη. Οι 100.000 από τους ανθρώπους αυτούς πεθαίνουν. Στην κορυφή αυτής της κατηγορίας φιγουράρει η οχιά του Ράσελ που ζει στη Σρι Λάνκα, προκαλώντας χιλιάδες θανάτους ετησίως.







Αντίθετα ένα φίδι με εξαιρετικά ισχυρό δηλητήριο δεν είναι απαραίτητο να φιγουράρει στη λίστα των πλέον επικίνδυνων και αυτό γιατί μπορεί να ζει σε περιοχές όπου δεν έρχεται σε επαφή με ανθρώπους.

Η τοξικότητα του δηλητηρίου μετράται με τη διεθνώς αποδεκτή μέθοδο LD50. Η μέθοδος αυτή μετρά τον βαθμό τοξικότητας του δηλητηρίου από τον αριθμό θανάτων που θα προκαλέσει σε πληθυσμό ποντικών στους οποίους θα χορηγηθεί το δηλητήριο. Η τοξικότητα μετράται από το πόση ποσότητα δηλητηρίου είναι ικανή να σκοτώσει το 50% του αριθμού των ποντικών, ανά κιλό μάζας σώματος.

Στην κορυφή αυτής της λίστας φιγουράρει μακράν το φίδι της ενδοχώρας της Ταϊπάν που ζει στην κεντρική έρημο της Αυστραλίας (τοξικότητα δηλητηρίου 50 φορές μεγαλύτερη της βασιλικής κόμπρας). Η συνήθης ποσότητα δηλητηρίου που «παρέχει» ένα δάγκωμα αυτού του φιδιού είναι ικανή να θανατώσει εκατό ανθρώπους ή 250.000 ποντίκια.



Γενικά η Αυστραλία φιλοξενεί τα 8 από τα 10 περισσότερο ιοβόλα φίδια του πλανήτη.


ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια
ΕΙΚΟΝΕΣ: herpetofauna.gr

9 Δεκ 2011

Το τελικό «ν»

Από την Agi Star
Μαθήτρια της πέμπτης τάξης (2010/11)

Μήπως σας δυσκολεύει η περίπτωση με το τελικό «ν»; Μήπως δε ξέρετε αν πρέπει ή όχι να βάλετε «ν» στη λέξη π.χ. την, όταν η ακόλουθη λέξη είναι π.χ. σοκολάτα;

Ε, λοιπόν, ακούστε! Θα σας πω μια πρόταση, που θα τη θυμάστε για πάντα...

Τελικό «ν» βάζουμε όταν:



Αν η ακόλουθη λέξη αρχίζει από φωνήεντα ή τα κεφαλαία κυκλωμένα γράμματα (δηλ. κ, π, τ, ψ, ξ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ), τότε η λέξη παίρνει «ν».

Κοιτάξτε ένα παράδειγμα:


Ορθογραφία

8 Δεκ 2011

Η συνταγή της φιλίας



Υλικά

  • 100 γραμμάρια αποδοχή
  • 100 γραμμάρια κατανόηση
  • 60 γραμμάρια γενναιοδωρία
  • 200 γραμμάρια στήριξη
  • 3 κουταλιές της σούπας ειλικρίνεια
  • 1 φλιτζάνι του τσαγιού εμπιστοσύνη

Εκτέλεση

  • Ανακατεύουμε απαλά σε ένα μπολ την αποδοχή, την κατανόηση και τη γενναιοδωρία.
  • Ρίχνουμε μέσα τη στήριξη, την ειλικρίνεια και αργά αργά την εμπιστοσύνη.
  • Όταν λιώσουν καλά όλα τα υλικά, τα βάζουμε στο ταψί και ψήνουμε σε δυνατό φούρνο για... πολύ πολύ καιρό!


Μαγειρέματα
ΠΗΓΗ: Στο μικρόκοσμο της τάξης μας
ΕΙΚΟΝΑ: blog.paris-halal.com

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα: