Η δημιουργία του εμβρύου

Γονιμοποίηση

Μια καινούργια ζωή αρχίζει όταν ένα ωάριο γονιμοποιηθεί από ένα σπερματοζωάριο. Η ένωση αυτών των αναπαραγωγικών κυττάρων μιας γυναίκας και ενός άντρα ονομάζεται γονιμοποίηση.

Από το νέο κύτταρο που δημιουργείται, το ζυγωτό, σχηματίζεται σταδιακά ένας νέος οργανισμός, το παιδί τους.

Όλα αυτά γίνονται με μια συγκεκριμένη σειρά…



…και σε συγκεκριμένα σημεία του γυναικείου σώματος:

Ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά

Τα σπερματοζωάρια παράγονται στους όρχεις όταν το αγόρι ωριμάσει. Κατά τη σεξουαλική πράξη 200-300 εκατομμύρια από αυτά εισάγονται στον κόλπο της γυναίκας με τη βοήθεια του πέους και αρχίζουν να κινούνται προς τις σάλπιγγες, ελπίζοντας να συναντήσουν ένα ώριμο ωάριο και να το γονιμοποιήσουν. Μόνο κάποιες χιλιάδες από αυτά, ωστόσο, θα καταφέρουν να το πλησιάσουν και μόνο ένα θα το γονιμοποιήσει.

Τα ωάρια της γυναίκας έχουν δημιουργηθεί κατά την εμβρυϊκή ηλικία και φυλάσσονται στις ωοθήκες. Κάθε 28 ημέρες περίπου ένα από αυτά ωριμάζει και ξεκινά το ταξίδι του προς τη σάλπιγγα. Αν συναντήσει εκεί ένα σπερματοζωάριο όσο είναι ζωντανό, μπορεί να γονιμοποιηθεί.

Το ωάριο συναντάται με τα σπερματοζωάρια. Αν κάποιο από αυτά το γονιμοποιήσει, τα δύο κύτταρα ενώνονται και δημιουργούν το ζυγωτό, δηλαδή το γονιμοποιημένο ωάριο. Αμέσως το τοίχωμα του ζυγωτού σκληραίνει, οπότε δεν μπορούν να εισέλθουν άλλα σπερματοζωάρια.

Μόνο ένα σπερματοζωάριο θα γονιμοποιήσει το ωάριο

Το ζυγωτό κινείται αργά προς τη μήτρα και υφίσταται διαδοχικές διαιρέσεις: διαιρείται σε δύο κύτταρα, τα δύο κύτταρα διαιρούνται σε τέσσερα, τα τέσσερα σε οκτώ, τα οκτώ σε δεκαέξι κλπ. Αυτή η ομάδα κυττάρων, που ολοένα και διαιρείται σε περισσότερα, κινείται μέσα από τη σάλπιγγα και καταλήγει να «φωλιάσει» στη μήτρα και να εμφυτευθεί στα τοιχώματά της. Εκεί τα κύτταρα θα συνεχίσουν να διαιρούνται, σχηματίζοντας το έμβρυο.

Το έμβρυο θα προκύψει από τις διαδοχικές
διαιρέσεις του ζυγωτού

Κι αν δε συναντηθούν;

Τα σπερματοζωάρια ζουν μέσα στο σώμα της γυναίκας από μερικές ώρες έως και τρεις ημέρες. Αν στο μεταξύ δε συναντήσουν ένα ώριμο ωάριο ή δεν καταφέρουν να το γονιμοποιήσουν, πεθαίνουν και αποδομούνται.

Αν το ωάριο δε συναντήσει κάποιο σπερματοζωάριο για να γονιμοποιηθεί, πεθαίνει και αποδομείται επίσης. Παράλληλα, τα τοιχώματα της μήτρας καταστρέφονται και αποβάλλονται μέσω του κόλπου με την έμμηνο ρύση (την «περίοδο»), σηματοδοτώντας την πρώτη μέρα του εμμηνορυσιακού κύκλου.

Η γονιμοποίηση (παρουσίαση και παιχνίδι)

Η αναπαραγωγή του ανθρώπου 1. Το αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα 2. Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας 3. Η δημιουργία του εμβρύου (γονιμοποίηση) 4. Η ανάπτυξη του εμβρύου (κύηση) 5. Εγκυμοσύνη και υγεία

ΠΗΓΗ: Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού
ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com (1-2: Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού, 3: Βιολογία Α΄ Γυμνασίου, 4: blogs.sch.gr/labos/)

Η ανάπτυξη του εμβρύου

Κύηση

Η ανάπτυξη του ανθρώπινου οργανισμού δεν ξεκινά με τη γέννησή του αλλά πολύ νωρίτερα, μέσα στο σώμα της μητέρας του. Εκεί αναπτύσσεται σταδιακά ώς τη στιγμή του τοκετού. Αυτή η «περίοδος κύησης», όπως ονομάζεται, διαρκεί φυσιολογικά περίπου εννέα μήνες.

Ο χρόνος κύησης στα άλλα ζώα ποικίλλει: τα ποντίκια, για παράδειγμα, χρειάζονται μόλις τρεις εβδομάδες για να γεννηθούν, τα κουνέλια τέσσερις, τα άλογα έντεκα μήνες και οι φάλαινες, ανάλογα με το είδος, 365-500 ημέρες.

Πρωταθλητής αναδεικνύεται ο ελέφαντας, καθώς παραμένει στο σώμα της μητέρας του από 20 έως 24 μήνες, δηλαδή περίπου 2 χρόνια!

Κατά τη διάρκεια της κύησης η μήτρα βαθμιαία μεγαλώνει και ανέρχεται μέσα στην κοιλιά, ενώ η έμμηνος ρύση (η «περίοδος») διακόπτεται. Το έμβρυο περιβάλλεται από τον αμνιακό σάκο και προστατεύεται από το αμνιακό υγρό που αυτός περιέχει.

Πώς τρώει και πώς αναπνέει το έμβρυο

Η κύηση (εγκυμοσύνη) ξεκινά μόλις το ζυγωτό εμφυτευθεί στα τοιχώματα της μήτρας. Αυτά είναι πλούσια σε αιμοφόρα αγγεία και βοηθούν την ανάπτυξη του εμβρύου, αφού επί δέκα περίπου εβδομάδες τού εξασφαλίζουν οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες.

Κατόπιν, μετά τον δεύτερο μήνα, το έμβρυο συνδέεται με το κυκλοφορικό σύστημα της μητέρας του. Αυτό γίνεται με τη δημιουργία ενός προσωρινού οργάνου στη μήτρα που ονομάζεται πλακούντας.

Από τον πλακούντα ξεκινάει ο ομφάλιος λώρος, ο οποίος καταλήγει στην κοιλιά του εμβρύου και επιτρέπει τη ροή αίματος από τη μητέρα προς το έμβρυο και αντίστροφα. Με την κυκλοφορία του αίματος περνούν στο κυκλοφορικό σύστημα του εμβρύου μόρια οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών, ενώ αποβάλλονται μόρια διοξειδίου του άνθρακα και άλλων βλαβερών ουσιών.

Όταν το έμβρυο γεννηθεί, ο πλακούντας αποβάλλεται από το σώμα της μητέρας.

Η ανάπτυξη του εμβρύου στο σώμα της μητέρας

Πρώτος μήνας. Αρχίζουν να σχηματίζονται η καρδιά και η σπονδυλική στήλη.

Δεύτερος μήνας. Αρχίζουν να σχηματίζονται τα μάτια, η μύτη, τα χείλη, η γλώσσα και τα δόντια. Λειτουργεί η καρδιά.

Τρίτος μήνας. Τα χέρια, τα πόδια και τα δάχτυλα έχουν σχηματιστεί πλήρως, όπως και όλα σχεδόν τα όργανα.

Τέταρτος μήνας. Το έμβρυο μπορεί να καταπίνει ή να πιπιλά το δάχτυλό του. Το φύλο του είναι αναγνωρίσιμο.

Πέμπτος μήνας. Εμφανίζονται μαλλιά στο κεφάλι του εμβρύου. Αρχίζει να κινεί τα άκρα του και να κλοτσά την κοιλιά της μητέρας του.

Έκτος μήνας. Το έμβρυο αρχίζει να ανοίγει τα βλέφαρά του για μικρά χρονικά διαστήματα.

Έβδομος μήνας. Έχουν σχηματιστεί τα αισθητήρια της γεύσης. Αν το έμβρυο γεννηθεί τώρα, θεωρείται πρόωρο και απαιτείται ειδική φροντίδα.

Όγδοος μήνας. Κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα η ανάπτυξη του εμβρύου είναι μεγάλη. Όλα τα όργανά του, με εξαίρεση τους πνεύμονες, είναι αναπτυγμένα.

Ένατος μήνας. Οι πνεύμονες είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν. Το έμβρυο παίρνει θέση χαμηλά στη μήτρα και φαίνεται λιγότερο κινητικό. Είναι έτοιμο να γεννηθεί.

Η ανάπτυξη του εμβρύου
και σε κινούμενη εικόνα

Ο τοκετός

Λίγο πριν τον τοκετό, δηλαδή την έξοδο από τη μήτρα, το έμβρυο παίρνει την κατάλληλη θέση: το κεφάλι του χαμηλώνει μέσα στη λεκάνη. Στο τέλος της εγκυμοσύνης σπάει ο αμνιακός σάκος, αποβάλλεται το αμνιακό υγρό («σπάνε τα νερά»), ενώ η μήτρα αρχίζει να συσπάται και προκαλούνται οι πόνοι του τοκετού.

Με τις συσπάσεις της μήτρας το έμβρυο οδηγείται έξω από το σώμα της μητέρας. Ακολουθεί η πρώτη αναπνοή του νεογέννητου και το πρώτο κλάμα. Ο τοκετός ολοκληρώνεται με το δέσιμο και στη συνέχεια το κόψιμο του ομφάλιου λώρου.

Οι φάσεις της εγκυμοσύνης (κουίζ)

Η αναπαραγωγή του ανθρώπου 1. Το αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα 2. Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας 3. Η δημιουργία του εμβρύου (γονιμοποίηση) 4. Η ανάπτυξη του εμβρύου (κύηση) 5. Εγκυμοσύνη και υγεία

ΚΕΙΜΕΝΟ: Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού, Βιολογία Α΄ Γυμνασίου
ΕΙΚΟΝΕΣ: Βιολογία Α΄ Γυμνασίου (1), Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού (2-11)
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΙΚΟΝΩΝ: podilato98.blogspot.com

Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας

Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας είναι έτσι διαμορφωμένο, ώστε να εξυπηρετεί την ωρίμανση των ωαρίων, τη γονιμοποίηση, την κύηση και τον τοκετό. Αποτελείται από τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες, τη μήτρα και τον κόλπο.

(πρόσθια και πλαϊνή όψη)

1. Ωοθήκες. Σε αυτές φυλάσσονται και ωριμάζουν τα ωάρια. Εδώ επίσης παράγονται οι γυναικείες ορμόνες.

* Μέσα στις ωοθήκες υπάρχουν γύρω στα 200.000 ωάρια, τα οποία έχουν δημιουργηθεί κατά την εμβρυϊκή ηλικία. Από την εφηβική ηλικία και μετά, και κάθε 28 ημέρες περίπου, ωριμάζει ένα ωάριο εναλλάξ σε κάθε ωοθήκη: στην αριστερή τον ένα μήνα, στη δεξιά τον επόμενο.

* Η περιοδική αυτή διαδικασία μειώνεται μετά την ηλικία των 40 περίπου ετών, κατά την κλιμακτήριο, και σταδιακά τερματίζεται. Έτσι, μόνο περίπου 400 ωάρια ωριμάζουν συνολικά κατά τη διάρκεια ζωής μιας γυναίκας.

2. Σάλπιγγες. Συνδέουν τις ωοθήκες με τη μήτρα. Στην ιατρική ορολογία ονομάζονται ωαγωγοί, επειδή είναι οι «δρόμοι» από τους οποίους περνούν τα ωάρια για να πάνε στη μήτρα.

* Όταν ένα ώριμο ωάριο περνάει από την ωοθήκη στη σάλπιγγα λέμε ότι υπάρχει ωορρηξία.

3. Μήτρα. Στα τοιχώματά της εμφυτεύεται το γονιμοποιημένο ωάριο και, αργότερα, το έμβρυο.

* Αν το ωάριο δε γονιμοποιηθεί, αποβάλλεται μέσω του κόλπου ό,τι είχε δημιουργηθεί για να φιλοξενήσει τη νέα ζωή: βλέννα, αίμα και κυτταρικά υπολείμματα. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται έμμηνη ρήση ή «περίοδος» και γίνεται για να επανέλθει το ενδομήτριο (δηλαδή ο ιστός που καλύπτει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας) στην αρχική του κατάσταση.

Ο έμμηνος κύκλος της γυναίκας
(μια σχετική παρουσίαση βρίσκεται εδώ)

4. Κόλπος. Σε αυτόν εισέρχεται το πέος κατά τη σεξουαλική επαφή, προκειμένου να απελευθερώσει τα σπερματοζωάρια που θα προσπαθήσουν να γονιμοποιήσουν το ωάριο.

* Σε κάθε σεξουαλική επαφή στο εσωτερικό του κόλπου απελευθερώνονται εκατομμύρια σπερματοζωάρια, τα οποία κινούνται με τη βοήθεια της ουράς τους προς τις σάλπιγγες, ώστε να συναντηθούν με το ωάριο.

Η αναπαραγωγή του ανθρώπου 1. Το αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα 2. Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας 3. Η δημιουργία του εμβρύου (γονιμοποίηση) 4. Η ανάπτυξη του εμβρύου (κύηση) 5. Εγκυμοσύνη και υγεία

ΠΗΓΗ: Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού
ΕΙΚΟΝΕΣ: Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού (επιμέλεια: podilato98.blogspot.com), Βιολογία Α΄ Γυμνασίου

Το αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα

Το αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα είναι έτσι διαμορφωμένο, ώστε να εξυπηρετεί την παραγωγή σπερματοζωαρίων και τη μεταφορά τους στον κόλπο της γυναίκας. Αποτελείται από τους όρχεις, την εκφορητική οδό, την ουρήθρα και το πέος.

(πρόσθια και πλαϊνή όψη)

1. Όρχεις. Βρίσκονται μέσα σε έναν μικρό σάκο κάτω από το πέος, το όσχεο. Εκεί παράγονται τα σπερματοζωάρια (τα αναπαραγωγικά κύτταρα του άντρα), καθώς και οι ανδρικές ορμόνες.

* Κατά την εμβρυϊκή ζωή οι όρχεις βρίσκονται μέσα στην κοιλιά. Στο όσχεο κατεβαίνουν λίγο πριν τη γέννηση του αγοριού.

* Το όσχεο δεν προστατεύει μόνο τους όρχεις αλλά εξασφαλίζει και την κατάλληλη θερμοκρασία για την παραγωγή των σπερματοζωαρίων.

Ο όρχις είναι αρχαιόκλιτο αρσενικό. Δείτε την κλίση του εδώ.

2-3. Εκφορητική οδός και ουρήθρα. Μέσα από αυτές οδηγούνται τα σπερματοζωάρια από τους όρχεις στο πέος.

4. Πέος. Μεταφέρει τα σπερματοζωάρια στον κόλπο της γυναίκας κατά τη σεξουαλική επαφή, τη λεγόμενη και συνουσία.

* Το πέος αποτελείται από πολλά σηραγγώδη σωμάτια, τα οποία γεμίζουν με αίμα όταν ο άνδρας ερεθίζεται σεξουαλικά. Με τον τρόπο αυτό το πέος γίνεται μεγαλύτερο και σκληρότερο, ώστε να μπορέσει να εισέλθει στον κόλπο.

* Μέσα στο πέος βρίσκεται η ουρήθρα, από όπου ελευθερώνονται τα σπερματοζωάρια κατά την εκσπερμάτωση.

Η παραγωγή σπερματοζωαρίων ξεκινά περίπου από την ηλικία των 12 ετών. Τα σπερματοζωάρια αποτελούνται από μια κεφαλή, στην οποία βρίσκεται το γενετικό υλικό, και μια ουρά, η οποία τους προσδίδει την απαραίτητη κινητικότητα.

Τα σπερματοζωάρια κινούνται με τη βοήθεια του μαστιγίου

Κατά την εκσπερμάτωση τα σπερματοζωάρια οδηγούνται μέσω της εκφορητικής οδού προς τη σπερματοδόχο κύστη και τελικά στην ουρήθρα. Στην πορεία τους αυτή δέχονται τις εκκρίσεις διαφόρων αδένων, όπως για παράδειγμα του προστάτη, οπότε σχηματίζεται ένα παχύρρευστο υγρό, το σπέρμα. Το υγρό αυτό διευκολύνει την κίνηση των σπερματοζωαρίων και ταυτόχρονα τους εξασφαλίζει θρεπτικές ουσίες.

* Η εκσπερμάτωση μπορεί να συμβεί και κατά τη διάρκεια του ύπνου (ονείρωξη).

Τέλος, επειδή η παραγωγή σπερματοζωαρίων είναι συνεχής, αν δε συμβεί εκσπερμάτωση, τα σπερματοζωάρια απορροφώνται.

Η αναπαραγωγή του ανθρώπου 1. Το αναπαραγωγικό σύστημα του άντρα 2. Το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας 3. Η δημιουργία του εμβρύου (γονιμοποίηση) 4. Η ανάπτυξη του εμβρύου (κύηση) 5. Εγκυμοσύνη και υγεία

ΠΗΓΕΣ: Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού, Βιολογία Α΄ Γυμνασίου
ΕΙΚΟΝΕΣ: Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού (επιμέλεια: podilato98.blogspot.com), Βιολογία Α΄ Γυμνασίου

Γιορτή της μητέρας

Λίγα λουλούδια,

ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά…

Χρόνια Πολλά σε όλες τις μανούλες!

Γιορτή της μητέραςΠΟΔήΛΑΤΟ

ΕΙΚΟΝΑ: easterngr.blogspot.com

Παγκόσμια μνημεία από σοκολάτα!

Από την El

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Ο Mirco Della Vechia, ένας από τους γνωστότερους Ιταλούς σοκολατοποιούς, δημιούργησε μια σειρά αντίγραφα διάσημων μνημείων σκαλισμένα σε λευκή σοκολάτα.

Με το ταλέντο του και σκληρή δουλειά ο Ιταλός, καλλιτέχνης πλέον, έφτιαξε αντίγραφα σοκολάτας από τον Παρθενώνα, το Κολοσσαίο, τον πύργο της Πίζας, το Αμπού Σιμπέλ και άλλα. Η συλλογή του εκτίθεται σε εμπορικό κέντρο του Χονγκ Κονγκ.

Ο Della Vechia κατέχει επίσης το ρεκόρ Guinness για το μεγαλύτερο γλυπτό σοκολάτας στον κόσμο, ένα αντίγραφο 1,5 μέτρων σε ύψος και 2,5 σε μήκος του καθεδρικού ναού του Μιλάνου, για το οποίο χρησιμοποίησε 5,37 τόνους σοκολάτα!

ΑπροσδόκηταΔιατροφή

ΠΗΓΗ: ;

Aποκωδικοποιώντας... παιδικές ζωγραφιές!

Από την El

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία έχουν προτιμήσεις σε συγκεκριμένα χρώματα, τα οποία χρησιμοποιούν όταν ζωγραφίζουν. Τι σημαίνει αυτό; Κόκκινο, πράσινο, κίτρινο ή μπλε, φωτεινά, σκούρα ή πολλά χρώματα, κάθε επιλογή υποδηλώνει συγκεκριμένα συναισθήματα και διαθέσεις.

Οι παιδοψυχολόγοι μελετούν τις ζωγραφιές των παιδιών και «αποκωδικοποιούν» ό,τι κρύβεται πίσω από αυτές, καθώς τα χρώματα που επιλέγουν είναι δηλωτικά των συναισθημάτων, των στοιχείων του χαρακτήρα αλλά και του ψυχισμού τους.

Πράσινο: επιμονή, πείσμα, σταθερότητα, κοινωνικότητα, ευαισθησία, εγωκεντρισμός

Κίτρινο: δυναμισμός, ενεργητικότητα, αισιοδοξία, ευφυΐα, ανταγωνιστικότητα, φιλοδοξία

Πορτοκαλί: ήρεμη συμπεριφορά, θάρρος, έντονος συναισθηματισμός

Κόκκινο: δυναμισμός, ζωντάνια, αυθορμητισμός, εφευρετικότητα, αυτοπεποίθηση, ηγετικό πνεύμα

Καφέ: ενοχική συμπεριφορά, έλλειψη φιλοδοξίας

Ροζ: ηρεμία, γαλήνη, εμπιστοσύνη

Μπλε: έλεγχος συναισθημάτων, επιφυλακτικότητα, αφοσίωση, ειλικρίνεια, ευφυΐα

Μαύρο: φόβος, άγχος, μελαγχολία, ανησυχία, περιθωριοποίηση, εσωστρέφεια

Γκρι: αντιδραστική ή δύσκολη συμπεριφορά, ισχυρογνωμοσύνη, εσωστρέφεια

Άσπρο: δειλία, έντονες αναστολές, υπερβολική ευαισθησία

Φωτεινά χρώματα: εξωστρέφεια, κοινωνικότητα

Σκούρα χρώματα: εσωστρέφεια, μελαγχολία, ανησυχία

Πολλά χρώματα: θετικά συναισθήματα, έντονη χαρά, ενθουσιασμός

Ζωγραφική

ΠΗΓΗ: perierga.gr