ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ – Μάρτιος 2020
Του Νίκου Ευσταθίου
Δημοσιογράφος
Κρούσματα τα οποία προσεγγίζουν τις 100.000 παγκοσμίως, πάνω από 3.300 επιβεβαιωμένοι θάνατοι, η χειρότερη εβδομάδα για τις μεγάλες χρηματιστηριακές αγορές μετά την οικονομική κρίση του 2008. Οι αριθμοί που ακολουθούν την επιδημία του COVID-19 φαντάζουν πρωτόγνωροι, οι τρομακτικοί ρυθμοί με τους οποίους εξαπλώνεται από τις μακρινές κινεζικές επαρχίες μέχρι την πολιτεία της Καλιφόρνιας είναι άνευ προηγουμένου.
Κι όμως, η νέα μορφή του κορονοϊού είναι η καινούργια προσθήκη σε μια μεγάλη λίστα με δεκάδες μεταδοτικούς ιούς και βακτήρια —επιδημίες που χτύπησαν απροσδόκητα την ανθρωπότητα, αλλάζοντας τον
ρου της Ιστορίας, αλλά οδηγώντας παράλληλα και σε μεγάλα άλματα την ιατρική στην προσπάθειά της να τις αντιμετωπίσει.
Δεν έχουμε συμπληρώσει ούτε δύο χρόνια από τη σκοτεινή επέτειο ενός αιώνα από την καταστροφική πανδημία γρίπης του 1918. Ενός ιού που διήρκεσε μόλις μερικούς μήνες, αλλά οδήγησε στον θάνατο μέχρι και 100 εκατομμύρια ανθρώπους, σύμφωνα με τους πιο απαισιόδοξους υπολογισμούς.
Η
ισπανική γρίπη, η οποία μεταπήδησε στον άνθρωπό από πτηνά, παραμένει ένα ανατριχιαστικό σημείο αναφοράς, και πολλοί σχολιαστές έσπευσαν να την παρομοιάσουν με την τρέχουσα επιδημία του κορονοϊού. Ωστόσο, οι ομοιότητες των δύο ασθενειών ωχριούν μπροστά στις ασύγκριτες διαφορές στη διάγνωσή τους από τη σύγχρονη ιατρική αλλά και την ετοιμότητα αντιμετώπισης της υφηλίου.
Το 1918, ενώ η πανδημία της γρίπης οδηγούσε σε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα από την Καλκούτα της Ινδίας μέχρι το Τέξας των ΗΠΑ, κανείς δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι ακριβώς προκαλούσε τον θάνατο τόσων ανθρώπων. Οι θεωρίες αφθονούσαν και οι άνθρωποι κατηγορούσαν από τη μολυσμένη ρωσική βρώμη και τις ηφαιστειακές εκρήξεις μέχρι την κακή ευθυγράμμιση των πλανητών (η οποία μάλιστα γέννησε και τον όρο
«influenza» από την ιταλική λέξη για την «επιρροή»).
Στρατιώτες που ασθενούν από ισπανική γρίπη στο Κάνσας των ΗΠΑ
Χρειάστηκε να περάσει πάνω από μία
δεκαετία έως ότου δύο Βρετανοί μικροβιολόγοι να διαγνώσουν πως υπαίτια ήταν μια νέα κατηγορία ασθενειών τις οποίες σήμερα αποκαλούμε ιούς, ενώ μόλις το
1940 η ανθρωπότητα κατάφερε να απεικονίσει τελικά τον θανατηφόρο ιό της γρίπης, χάρη στην εφεύρεση του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου.
Αντιθέτως, μόλις δύο εβδομάδες έπειτα από την έξαρση της νέας επιδημίας μια ομάδα Κινέζων επιστημόνων τη διέγνωσαν ως κορονοϊό, ανέστειλαν το
γονιδίωμά του και μοιράστηκαν αμέσως τις πληροφορίες με την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει τη μακρά και περίπλοκη διαδικασία εύρεσης εμβολίου και θεραπείας. Μπορεί, λοιπόν, να μην έχουμε κερδίσει ακόμη τον υγειονομικό εχθρό, ωστόσο σίγουρα γνωρίζουμε πολύ περισσότερα γι’ αυτόν.
Η
σύγκριση της σημερινής επιδημίας του κορονοϊού με παλαιότερες μεταδοτικές ασθένειες είναι, απ’ ό,τι φαίνεται, μια διαδικασία χρήσιμη. Μας εξοπλίζει τόσο με ψυχραιμία και ευγνωμοσύνη για τη σύγχρονη ιατρική όσο και με διδάγματα για την ήρεμη και αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιδημιών.
Άλλες δύο χαρακτηριστικές επιδημίες του 20ού αιώνα είναι η τρομακτική εξάπλωση της γρίπης H3N2 το 1968 και το δεύτερο κύμα ιλαράς στις ΗΠΑ μερικά χρόνια αργότερα. Η πρώτη απέδειξε στην ανθρωπότητα την ευκολία μετάδοσης ασθενειών στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, ενώ η δεύτερη μας θυμίζει την επικινδυνότητα των κινημάτων κατά του εμβολιασμού.
Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε στην ενότητα που σας ενδιαφέρει:
Από τις εφημερίδεςΜένουμε ασφαλείςΥγεία – Κίνδυνοι