Πώς τρώνε τα ζώα το φαγητό τους

Από τη Nasia28

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Να δύο βιντεάκια που διακωμωδούν τον τρόπο που τα ζώα τρώνε το φαγητό τους! Καλή όρεξη!

ΑστείαΔιατροφήΘέματα με ζώα

Θεότητες της ελληνικής μυθολογίας

Από τον Anthony12

Μαθητής της έκτης τάξης

Θεά Τύχη

Η θεά Τύχη, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, συμβόλιζε την ευτυχία. Σύμβολά της ήταν το κέρας της Αμάλθειας και το τιμόνι (πηδάλιο). Πάνω σε τροχό ή με φτερούγες στην πλάτη, η θεά απεικονίστηκε σε αγγεία και ανάγλυφες παραστάσεις από πολλούς καλλιτέχνες της αρχαιότητας. Ενέπνευσε και τον μεγάλο γλύπτη Πραξιτέλη, ο οποίος φιλοτέχνησε δύο αγάλματα της θεάς.

Ώρες

Θεότητες, προσωποποιήσεις του χρόνου και της εναλλαγής των εποχών και των καιρικών φαινομένων. Σύμφωνα με τον Ησίοδο οι Ώρες ήταν τρεις κόρες του Δία και της Θέμιδας: η Ευνομία, η Δίκη και η Ειρήνη.



Κατοικούσαν στον Όλυμπο και είχαν καθήκον τους να φρουρούν τις πύλες του Ουρανού. Ήταν όμορφες νέες, στολισμένες με άνθη, καρπούς και χρυσά κοσμήματα.

Ωκεανίδες

Ήταν τρεις χιλιάδες κόρες που γεννήθηκαν από την ένωση του Ωκεανού με την Τηθύ. Από την ίδια ένωση γεννήθηκαν και τρεις χιλιάδες γιοι, οι ποταμοί.

Νηρηίδες

Οι Νηρηίδες, ήταν θεές της ήρεμης θάλασσας, φιλικές προς τους ανθρώπους και προσωποποιούσαν τις καταστάσεις και τα χαρακτηριστικά της θάλασσας. Ήταν κόρες του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας και εξ αυτής εγγονές του Ωκεανού.



Ήταν γύρω στις πενήντα, ενώ έφταναν και τις εκατό, κατά άλλη άποψη. Οι Νηρηίδες ζούσαν στον βυθό της θάλασσας, στο παλάτι του πατέρα τους και περνούσαν τη μέρα τους κολυμπώντας και παίζοντας με δελφίνια, ή καθισμένες σε χρυσούς θρόνους ή βράχους τραγουδώντας και υφαίνοντας ή στεγνώνοντας τα πλούσια και μακριά μαλλιά τους. Δεν επέτρεπαν σε καμία θνητή να παραβάλλεται με αυτές στην ομορφιά. Είχαν τη δύναμη να ταράζουν τη θάλασσα αλλά και να την ηρεμούν. Γενικά ήταν πάντοτε περιχαρείς για την αθανασία τους.

Οι πιο γνωστές από αυτές είναι η Αμφιτρίτη, η οποία ήταν γυναίκα του Ποσειδώνα και μητέρα του Τρίτωνα, η Θέτις (η μελλοντική μητέρα του ήρωα Αχιλλέα), η Ψαμάθη (γυναίκα του Αιακού) και η Γαλάτεια (γυναίκα του Κύκλωπα Πολύφημου).

Χάριτες

Οι Χάριτες ήταν αρχαιοελληνικές θεότητες, προσωποποιήσεις της χάρης και της ομορφιάς. Στον Όμηρο η Χάρις αναφέρεται ως σύζυγος του Ηφαίστου και αλλού μνημονεύονται αόριστα χωρίς ιδιότητα και αριθμό, όπως εκείνες που ύφαιναν τον πέπλο της Αφροδίτης. Αναφέρεται επίσης η Πασιθέη, την οποία η Ήρα υποσχέθηκε ως σύζυγο στον Ύπνο.



Κατά τον Ησίοδο, οι Χάριτες ήταν τρεις: η Αγλαΐα, η Ευφροσύνη και η Θάλεια, κόρες του Δία από την Ευρυνόμη, κόρη του Ωκεανού.

Σύμφωνα με τους αρχαιοελληνικούς μύθους, η ποίηση, η μουσική, η ρητορική και ο χορός όφειλαν τα θέλγητρά τους στις Χάριτες, που ήταν παρούσες σε όλες τις γιορτές των θεών στον Όλυμπο.

Μούσες

Οι μούσες στην αρχαία ελληνική μυθολογία είναι εννέα αρχαίες θεότητες. Ο Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης τους. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης.

Τα ονόματά τους είναι:

• Καλλιόπη (επική ποίηση)
• Ευτέρπη (μουσική)
• Κλειώ (ιστορία)
• Ερατώ (λυρική ποίηση)
• Ουρανία (αστρονομία)
• Μελπομένη (τραγωδία)
• Πολύμνια (ύμνοι)
• Τερψιχόρη (χορός)
• Θάλεια (κωμωδία)

Ο Παυσανίας υποστηρίζει ότι υπήρχαν δύο γενιές Μουσών. Στην πρώτη γενιά ήταν 3 και ήταν κόρες του Ουρανού και της Γαίας, και στη δεύτερη ήταν 9 και ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης.

Οι αρχαιότερες Ελικωνιάδες Μούσες ήταν οι εξής:

• Μνήμη (μνήμη)
• Μελέτη (μελέτη)
• Αοιδή (τραγούδι)

Η ποιητική τέχνη χρειάζεται και τις τρεις αυτές Μούσες, χρειάζεται τον συνδυασμό του τραγουδιού, της μνήμης και της μελέτης. Γιατί για να τραγουδήσεις χρειάζεται πρώτα μνήμη, και μετά μελέτη (άσκηση).

Ενώ στους Δελφούς λάτρευαν 3 άλλες μούσες, τη Νήτη, τη Μέση και την Υπάτη, οι οποίες παραλληλίζονται με τις τρεις χορδές της λύρας.

Επίσης ο όρος μούσα χρησιμοποιείται συχνά σήμερα για να δείξει ότι κάποιος (συνήθως κάποια) εμπνέει κάποιον.

Μοίρες

Οι Μοίρες σύμφωνα με την παράδοση, ήταν τρεις και καθόριζαν το πεπρωμένο του ανθρώπου. Οι Μοίρες ονομάζονταν Κλωθώ (γιατί έκλωθε το νήμα της ζωής), Λάχεσις γιατί διένειμε τα κακά ή τα καλά και Άτροπος γιατί καθιστούσε τα προηγούμενα αμετάβλητα. Θεωρούνταν κόρες της Νύχτας, ή, όπως αναφέρει μια άλλη παράδοση, του Δία και της Θέμιδας.



Η λέξη «μοίρα» προέρχεται από το αρχαίο ρήμα μείρομαι (μοιράζω), είναι δηλαδή το μερίδιο, το κομμάτι που παίρνει ο καθένας από τη μοιρασιά ενός όλου.

Σειρήνες

Κατά τον μύθο οι Σειρήνες ήταν θαλάσσιες θεότητες, οι νύμφες συνοδοί της Περσεφόνης (Ναϊάδες). Όταν την Περσεφόνη την απήγαγε ο Άδης η μητέρα της Δήμητρα τους έδωσε σώμα πτηνών για να τη βοηθήσουν στην αναζήτηση. Όταν πλέον δεν κατάφεραν να τη βρουν εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί από όπου με το πανέμορφο τραγούδι τους προσέλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στη συνέχεια την καταστροφή τους.

Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες (καλλιτεχνική απεικόνιση του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ)

Μυθολογία

ΠΗΓΕΣ: Παιδική Εγκυκλοπαίδεια Άλφα, wikipedia.org

Η ασυνήθιστη συνάντηση

Από τον Anthony12

Μαθητής της έκτης τάξης

Καραγκιόζης, Κοκκινοσκουφίτσα και Μέγας Αλέξανδρος

Αυτά τα τόσο διαφορετικά πρόσωπα συναντήθηκαν στο δάσος της Παραμυθοχώρας ενώ η Κοκκινοσκουφίτσα μάζευε φράουλες για τη γιαγιά της.

Ο Καραγκιόζης ήταν ξαφνιασμένος, γιατί δεν έβλεπε ούτε την παράγκα του ούτε τα παιδιά του. Έριξε μια καλή ματιά τριγύρω και αφού δε βρήκε τίποτα κατάλαβε τι είχε συμβεί. Βρισκόταν μέσα σε κάποιο παραμύθι. Μετά από αυτήν την ανακάλυψη που έκανε προσπάθησε να καταλάβει σε ποιο παραμύθι βρισκόταν. Δεν είχε καταφέρει τίποτα μέχρι που είδε την Κοκκινοσκουφίτσα να τραγουδάει στο δάσος στο οποίο βρισκόταν εκείνος. Η Κοκκινοσκουφίτσα φοβήθηκε μόλις τον είδε και κρύφτηκε γρήγορα πίσω από ένα δέντρο. Όμως αφού κατάλαβε ότι δε θα της έκανε κακό, βγήκε από την κρυψώνα της και συνεννοήθηκαν για το πώς ο Καραγκιόζης θα επέστρεφε στο σπίτι του.

Τότε εμφανίστηκε από το πουθενά ο Μέγας Αλέξανδρος. Μπερδεμένος ρώτησε την Κοκκινοσκουφίτσα και τον Καραγκιόζη πού βρισκόταν. Εκείνοι του εξήγησαν ότι είχε μπει μέσα στο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας και ότι το ίδιο είχε πάθει και ο Καραγκιόζης.

Η Κοκκινοσκουφίτσα ήθελε πολύ να τους βοηθήσει να επιστρέψουν στις ιστορίες τους και ευτυχώς ήξερε τον τρόπο. Εξήγησε στους δύο άντρες πως υπήρχε μηχανή του χρόνου και ότι με αυτήν θα μπορούσαν να μεταφερθούν πίσω στα σπίτια τους.

Έτσι η Κοκκινοσκουφίτσα τους οδήγησε στη χρονομηχανή και εκείνοι γύρισαν στα σπίτια τους με ασφάλεια.

Βοηθώντας τον σεναριογράφο 1. Η ασυνήθιστη συνάντηση (Anthony12) 2. Η παράξενη αποστολή (aektzispilotos2001) 3. Μια περίεργη συνάντηση (Zoe01)

Σπίτι στο Αιγαίο

Από τον aektzipiloto2001

Μαθητής της έκτης τάξης

Αυτό το σπίτι το εμπνεύστηκα από ένα φυλλάδιο του BLUE STAR.



Ελλάδα

Επίσκεψη στο Γυμνάσιο

Λίγες μέρες πριν κλείσουμε για τις διακοπές του Πάσχα επισκεφθήκαμε το 1ο Γυμνάσιο Ελληνικού, αφού τα περισσότερα παιδιά θα συνεχίσουν εκεί την εκπαίδευσή τους σε λίγους μήνες.

Όπως συνέβη και με τα περσινά εκτάκια, μας υποδέχθηκαν ο διευθυντής κ. Φουρφουρής και η υποδιευθύντρια κ. Βροντή. Περιμέναμε να μας μιλήσουν για τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου και να λύσουν απορίες μας. Έχουμε, βλέπετε, αγωνία για το καινούργιο κι έναν μικρό φόβο.



Όμως οι υπεύθυνοι του σχολείου, πάντα φιλόξενοι και γελαστοί, μας επιφύλασσαν μια μεγάλη έκπληξη. Είχαν ειδοποιήσει τα γυμνασιάκια για τον ερχομό μας και ανέλαβαν οι «μεγάλοι» της Γ΄ Γυμνασίου την υποδοχή. Μαζί τους και εκπρόσωποι από την Α΄ και τη Β΄ τάξη.

Συγκεντρωθήκαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων και τα παιδιά μάς έδειξαν τις παρουσιάσεις που είχαν ετοιμάσει για το σχολείο τους. Ταυτόχρονα μας διάβασαν το παρακάτω πολύ κατατοπιστικό κείμενο, παραδίδοντάς μας τη... σκυτάλη: Εκείνοι φεύγουν, εμείς ερχόμαστε!


Ακολούθησε συζήτηση, κατά την οποία μας εξήγησαν πώς λειτουργεί το Γυμνάσιο και τι κέρδισαν τα τρία χρόνια που φοιτούν σε αυτό. Θυμήθηκαν τότε που κι εκείνοι είχαν έρθει από το Δημοτικό φοβισμένοι και αγχωμένοι και μας διαβεβαίωσαν ότι όχι μόνο όλα κύλησαν ομαλά, αλλά αυτό έγινε και πολύ γρήγορα.

Μας έδωσαν κι ένα ωραίο αναμνηστικό γράμμα:



Στη συνέχεια περιηγηθήκαμε στους χώρους του σχολείου και μιλήσαμε με διάφορους καθηγητές. Κάναμε τέσσερα διαλείμματα, ψωνίσαμε από το κυλικείο (συγκρίναμε και τις τιμές με το δικό μας!) και πήραμε απρόθυμα τον δρόμο της επιστροφής: Θέλαμε να καθίσουμε και τις εφτά ώρες!

Οι δάσκαλοι της έκτης συγκινηθήκαμε με την πρωτοβουλία καθηγητών και μαθητών. Η επίσκεψή μας έγινε μια συζήτηση μεταξύ παιδιών, αφήνοντας εμάς τους μεγάλους στον ρόλο του παρατηρητή. Οι μαθητές, ακόμη και οι πιο (χμ...) ζωηροί, ήταν πιο ήσυχοι από ποτέ, αποδεικνύοντας ότι οι καλύτεροι δάσκαλοι των παιδιών είναι τα ίδια τα παιδιά...

Παιδιά της Γ΄ τάξης, σας ευχαριστούμε! Μας είπατε ότι στο Γυμνάσιο ζήσατε τις καλύτερες στιγμές της ζωής σας, όμως —επιτρέψτε μας τη συμβουλή— τις καλύτερες δεν τις ζήσατε ακόμη! Καλή συνέχεια στο Λύκειο! :))

Από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο 1. Επίσκεψη στο Γυμνάσιο 2. Εντυπώσεις από το Γυμνάσιο 3. Τότε που αποχαιρετούσαμε εμείς τα εκτάκια... 4. Οι δικές μας ευχές

ΕΙΚΟΝΕΣ: 1ge.gr

Ο Ποντιακός Ελληνισμός

Μετά την πρώτη Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204) συγκροτήθηκε, ανάμεσα σε άλλα κράτη, μια ισχυρή ποντιακή αυτοκρατορία στην Τραπεζούντα. Οι Έλληνες του Πόντου, κάτοικοι της περιοχής από τα αρχαία χρόνια, ακολουθούν στο εξής μια μοναχική ιστορική διαδρομή.

Η γεωγραφική απομόνωσή τους έχει συνέπειες τόσο στη γλώσσα όσο και στα διάφορα έθιμα, κάτι που, αναμφίβολα, εμπλουτίζει τη σύγχρονη νεοελληνική παράδοση.

Χάρτης του ιστορικού Πόντου

Το ΠΟΔήΛΑΤΟ σκύβει με σεβασμό στην ιστορία και τον πολιτισμό των Ποντίων, προσπερνά με ενόχληση τα ρατσιστικά ανέκδοτα που τους εμφανίζουν ως... χαζούς και παρουσιάζει ένα μικρό αφιέρωμα, για να τους γνωρίσουμε καλύτερα.

Δείτε στη συνέχεια

Ο Ποντιακός Ελληνισμός 1. Η ποντιακή διάλεκτος 2. Μικρό ποντιακό λεξικό 3. Ο Αστερίξ στα ποντιακά (κόμικς) 4. Η Βικιπαίδεια στα ποντιακά 5. Ειδήσεις στα ποντιακά

ΑφιερώματαΔιάλεκτοι και γλώσσεςΕλλάδα/ΠόντιοιΜεσαιωνικά χρόνια

ΕΙΚΟΝΑ: spnx.gr

Συναισθήματα από το Δημοτικό

Από δύο συνεργάτες μας

Μαθήτριες της έκτης τάξης

Πριν το διαβάσετε βάλτε τη μουσική να παίζει:

Από την 1η μέρα, κατάλαβα ότι αυτή η χρονιά θα ήταν διαφορετική για εμένα επειδή ήξερα ότι του χρόνου δε θα ήμουν με όλους μου τους φίλους, και παρόλο που όλοι μου έλεγαν ότι θα κρατούσε η επαφή άμα ήταν δυνατή η φιλία κατά βάθος ήξερα ότι αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο. Πάντως ο δάσκαλός μας ήταν πολύ καλός, μας ενθάρρυνε και μας έκανε να γελάμε, παρόλο που δε θέλω να τελειώσει ποτέ αυτή η χρονιά, χαίρομαι γιατί αισθάνομαι ότι ήταν η καλύτερη χρονιά σε όλο το Δημοτικό και θα έδινα τα πάντα για άλλο έναν ίδιο χρόνο! Θυμάμαι μια φίλη μου να μου λέει ότι δε θέλει να έρθει αυτή η στιγμή η οποία θα κάνουμε πρόβες για την καλοκαιρινή μας γιορτή και να που τώρα σχεδόν έχουμε τελειοποιήσει τη χορογραφία μας.

Ξέρω ότι πολλά παιδιά θα πάνε του χρόνου Γυμνάσιο αλλά για κάποιο λόγο αισθάνομαι ότι κανένας δεν μπορεί να καταλάβει πώς νιώθω που θα πάω Γυμνάσιο είναι σαν να, να, να, δεν ξέρω τι να πω σαν ένα λυπητερό τραγούδι, σαν κάτι από μέσα μου να χάνεται δε θέλω να φύγω ΠΟΤΕ! Παρ’ όλα αυτά όμως νιώθω και πιο δυνατή, νιώθω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα αρκεί να είμαι με τα άτομα που αγαπώ και για εμένα οικογένεια και φίλοι είναι ένα.

Με αυτό το κείμενο βγάζω από μέσα ό,τι θέλω να πω, ό,τι θέλω να φωνάξω και πάνω απ’ όλα ό,τι θέλω να νιώσουν όλοι οι αναγνώστες αυτού του κειμένου. Είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστώ τους φίλους μου από τη ζωή μου! Πιστεύω ότι η αλλαγή (σχολείου και γειτονιάς) θα μου κλέψει όλους τους φίλους! Οι φίλοι δεν ανταλλάσσονται με τίποτα ούτε με χρήματα ούτε με δώρα! Στη ζωή δύο πράγματα είναι σίγουρα: η χαρά, η τύχη και πολλά άλλα! Αλλά και η λύπη και η ατυχία και πολλές φορές. Έχω αδικηθεί πολλές φορές από φίλους που δεν το περίμενα ποτέ και γενικότερα έχω αδικηθεί πολύ στη ζωή μου! Όλοι νομίζουν ότι είμαι κάποια αλλά στην πραγματικότητα είμαι κάποια εντελώς διαφορετική με πολλές πληγές δημιουργημένες από φίλους και φίλες! Εάν κάτσουνε λίγο όλοι μου οι φίλοι να ψάξουνε ποια είμαι θα καταλάβουν ότι είχαν πολύ άδικο αυτά τα χρόνια για εμένα!

Χαίρομαι πολύ που θα μεγαλώσω αλλά στενοχωριέμαι που (μπορεί) να μεγαλώσω χωρίς τους φίλους μου!

Εγώ κι ο κόσμοςΣχολική ζωή