To ευρώ (€) είναι το νόμισμα της χώρας μας από το 2002. Το χρησιμοποιούν 20 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες συγκροτούν τη λεγόμενη ευρωζώνη.
Το ευρώ χρησιμοποιείται ακόμη:
α) Σε περιοχές εκτός Ευρώπης, οι οποίες ανήκουν σε κάποια χώρα της ζώνης του ευρώ ή συνδέονται με αυτήν. Τέτοιες περιοχές είναι, π.χ., τα υπερπόντια διαμερίσματα της Γαλλίας.
β) Σε τέσσερις μικρές ευρωπαϊκές χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ. Ύστερα από ειδική συμφωνία είναι το επίσημο νόμισμα στην Ανδόρα, το Μονακό, τον Άγιο Μαρίνο και την Πόλη του Βατικανού.
Χρονολόγιο
1999: Την 1η Ιανουαρίου εισάγεται το ευρώ και γίνεται το νόμισμα περισσότερων από 300 εκατ. ανθρώπων στην Ευρώπη. Την τριετία 1999–2001 είναι ένα άυλο νόμισμα και χρησιμοποιείται μόνο για λογιστικούς σκοπούς, π.χ. στις ηλεκτρονικές πληρωμές.
2002: Την 1η Ιανουαρίου τίθενται σε ισχύ τα τραπεζογραμμάτια (χαρτονομίσματα) και τα κέρματα του ευρώ και αντικαθιστούν τα τραπεζογραμμάτια και τα κέρματα των εθνικών νομισμάτων, όπως την ελληνική δραχμή, το βελγικό φράγκο και το γερμανικό μάρκο.
Η Κροατία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2013 και υιοθέτησε το ευρώ την 1η Ιανουαρίου του 2023.
Στα κέρματά της υπάρχουν τέσσερις παραστάσεις, ανάλογα με την αξία τους:
Δύο διαφορετικές στα μεγάλα (1 €, 2 €)
Μία κοινή στα μεσαία (10, 20, 50 λ.)
Μία επίσης κοινή στα μικρά (1, 2, 5 λ.)
Στο φόντο όλων διακρίνεται η χαρακτηριστική σκακιέρα που υπάρχει στο εθνόσημο και στη σημαία της χώρας.
Ένα κουνάβι. Το μικρό θηλαστικό παραπέμπει στο κούνα, το προηγούμενο νόμισμα της χώρας (κούνα = κουνάβι στα κροατικά), και αυτό στα μεσαιωνικά χρόνια, που οι φόροι συλλέγονταν με τη μορφή δερμάτων κουναβιών, καθώς είχαν μεγάλη αξία.
Ο γεωγραφικός χάρτης της Κροατίας.
Ο σπουδαίος εφευρέτης και μηχανικός Νίκολα Τέσλα (1856–1943).
Ο σπουδαίος εφευρέτης και μηχανικός Νίκολα Τέσλα (1856–1943).
Ο σπουδαίος εφευρέτης και μηχανικός Νίκολα Τέσλα (1856–1943).
Το όνομα της χώρας στη κροατική γλώσσα είναι Hrvatska. Αναγράφονται τα δύο πρώτα γράμματα της λέξης (HR) στο γλαγολιτικό αλφάβητο, το παλαιότερο αλφάβητο των Σλάβων. Η Κροατία το χρησιμοποιούσε μέχρι τον 19ο αιώνα.
Το όνομα της χώρας στη κροατική γλώσσα είναι Hrvatska. Αναγράφονται τα δύο πρώτα γράμματα της λέξης (HR) στο γλαγολιτικό αλφάβητο, το παλαιότερο αλφάβητο των Σλάβων. Η Κροατία το χρησιμοποιούσε μέχρι τον 19ο αιώνα.
Το όνομα της χώρας στη κροατική γλώσσα είναι Hrvatska. Αναγράφονται τα δύο πρώτα γράμματα της λέξης (HR) στο γλαγολιτικό αλφάβητο, το παλαιότερο αλφάβητο των Σλάβων. Η Κροατία το χρησιμοποιούσε μέχρι τον 19ο αιώνα.
Τα κέρματα, σε αντίθεση με τα χαρτονομίσματα που είναι ίδια σε όλη την ευρωζώνη, παρουσιάζουν μια ιδιαιτερότητα: κοινή είναι μόνο η μία όψη τους. Η άλλη διαφέρει από χώρα σε χώρα· είναι η λεγόμενη εθνική όψη των κερμάτων.
Φυσικά, ισχύουν όλα και κυκλοφορούν κανονικά.
Τα ελληνικά κέρματα του ευρώ
Στις εθνικές όψεις υπάρχουν σχέδια που έχουν σχέση με την ιστορία, τον πολιτισμό και το παρόν των χωρών. Κατά κάποιον τρόπο αυτές οι παραστάσεις αποτελούν την ταυτότητα κάθε κράτους.
Οι χώρες της ευρωζώνης είναι είκοσι, αλλά το ευρώ, κατόπιν ειδικής συμφωνίας, χρησιμοποιείται ως επίσημο νόμισμα και σε τέσσερα κρατίδια που δεν ανήκουν στην ΕΕ:
Τον Άγιο Μαρίνο και το Βατικανό στην ιταλική χερσόνησο.
Το Μονακό στη ΝΑ Γαλλία (κοντά στα γαλλοϊταλικά σύνορα).
Την Ανδόρα (ανάμεσα σε Ισπανία και Γαλλία).
Οι εθνικές όψεις των κερμάτων του 1 ευρώ:
Υπάρχουν, επομένως, 24 εθνικές όψεις στα κέρματα. Από αυτές:
Σε πέντε χώρες υπάρχουν 8 διαφορετικές παραστάσεις, δηλαδή κάθε κέρμα είναι διαφορετικό.
Σε δύο χώρες υπάρχουν 4 διαφορετικές παραστάσεις.
Σε δέκα χώρες υπάρχουν 3 διαφορετικές παραστάσεις, κατά κανόνα μία για τα μεγάλα σε αξία κέρματα (1 €, 2 €), μία για τα μεσαία (10, 20, 50 λ.) και μία για τα μικρά (1, 2, 5 λ.).
Σε εφτά χώρες υπάρχει μία παράσταση, δηλαδή όλα τα κέρματα έχουν την ίδια όψη.
Τέλος, υπάρχουν και τα αναμνηστικά δίευρα: Κάθε χώρα μπορεί να εκδίδει μέχρι δύο φορές τον χρόνο αναμνηστικά κέρματα των 2 ευρώ, προκειμένου να εορταστεί μια ιστορική επέτειος ή να τιμηθούν σύγχρονα γεγονότα ιστορικής σημασίας.
Τα ουσιαστικά ανήκουν στα κλιτά μέρη του λόγου. Κλίνονται σε δύο αριθμούς με το σύστημα των πτώσεων.
Τρεις παρατηρήσεις:
1 Ορισμένα τα συναντούμε μόνο σε έναν αριθμό: η οργή, τα εγκαίνια
2 Κάποια δε σχηματίζουν τη γενική πτώση, ιδίως στον πληθυντικό: η πείνα, το άγχος
3 Πολλές φορές η κλητική δεν έχει νόημα: ο τουρισμός, η ζούγκλα
Τουρισμός
Γένη
Για να μελετήσουμε καλύτερα τα ουσιαστικά, τα χωρίζουμε σε αρσενικά, θηλυκά και ουδέτερα:
Τα περισσότερα αρσενικά λήγουν σε -ος, -ης και -ας (ο ουρανός, ο μαθητής, ο αγώνας)
Τα περισσότερα θηλυκά λήγουν σε -α και -η (η γυναίκα, η διαφήμιση, η βροχή)
Τα περισσότερα ουδέτερα λήγουν σε -ο, -ι και -μα (το νερό, το παιδί, το χρώμα)
Επίσης, κάποια ουσιαστικά είναι κοινού γένους, δηλαδή ο αρχικός τους τύπος (η ονομαστική του ενικού) είναι ίδιος και στο αρσενικό και στο θηλυκό γένος:
ΕΙΚΟΝΑ: podilato98.blogspot.com (από ec.europa.eu)