Συνέντευξη με τον κυρ Γιώργη

Θεατρικό

Από τον Anthony12 και τη Nasia28

Μαθητές της έκτης τάξης

Αφηγητής: Μια και σήμερα γιορτάζουμε το μεγάλο γεγονός της 17ης Νοεμβρίου, θα ήθελα να γνωρίσετε έναν απ’ τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους, τον κυρ Γιώργη. Να τος, κάθεται στον καναπέ και βλέπει τηλεόραση.

(Τοκ τοκ)

Αφηγητής: Κάποιος είναι στην πόρτα. Ο κυρ Γιώργης ξαφνιασμένος ανοίγει.

Δημοσιογράφος: Γεια σας!

Κυρ Γιώργης: Γεια σας! Τι θέλετε;

Δημοσιογράφος: Ήρθα για τη συνέντευξη που κανονίσαμε χτες το βράδυ.

Κυρ Γιώργης: Ναι, σωστά. Δεν είχα καταλάβει όμως τι ακριβώς μου είπατε στο τηλέφωνο.

Δημοσιογράφος: Για να σας φρεσκάρω τη μνήμη, σας ζήτησα να σας πάρω μία συνέντευξη για τα παλιά χρόνια της χούντας, τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν δημοκρατία αλλά μόνο δικτατορία. Ελπίζω να με καταλαβαίνετε.

Κυρ Γιώργης: Μάλιστα, τώρα κατάλαβα. Ρωτήστε με ό,τι θέλετε.

Δημοσιογράφος: Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Πώς ήταν κατά τη γνώμη σας η ζωή χωρίς δημοκρατία;

Κυρ Γιώργης: Κοιτάξτε, εκτός από περιορισμένη ήταν και βάρβαρη. Όπως μάλλον καταλαβαίνετε, μιλάω για τα φρικτά βασανιστήρια, που έκαναν τον κόσμο να υποφέρει και να πεθαίνει.

Δημοσιογράφος: Μάλιστα. Πώς πιστεύετε ότι ήταν η ζωή των παιδιών;

Κυρ Γιώργης: Τα παιδιά ήταν πολύ περιορισμένα, στον χώρο του σχολείου ήταν πάρα πολύ πειθαρχημένα, το ξύλο ήταν στην καθημερινή διάταξη, τα παιδιά φορούσαν όλα ομοιόμορφες ποδιές και δεν επιτρεπόταν να ακούς τραγούδια συγκεκριμένων συνθετών, ούτε να διαβάζεις βιβλία και εφημερίδες της αρεσκείας σου.

Δημοσιογράφος: Ωραία. Αφού οι δύο πρώτες ερωτήσεις ήταν γενικές, ας μπούμε τώρα στο επετειακό κλίμα. Θα μας μιλήσετε για τη στιγμή που το άρμα γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου;

Κυρ Γιώργης: Βεβαίως. Είχε πάει 2 το πρωί. Οι στρατιωτικοί δίνουν προθεσμία λίγων λεπτών στους φοιτητές να αποχωρήσουν από το Πολυτεχνείο, να παραδοθούν. Οι φοιτητές αρνήθηκαν, με αποτέλεσμα λίγα λεπτά ένα άρμα να γκρεμίσει την πύλη του Πολυτεχνείου. Τη στιγμή που η πύλη έπεσε, εισέβαλαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τους φοιτητές. Τα παιδιά έτρεχαν πανικόβλητα εδώ κι εκεί για να μην τα πιάσουν. Μισή ώρα περίπου μετά απ’ αυτό το τραγικό επεισόδιο, ένας φοιτητής μου χτύπησε το θυροτηλέφωνο, κι εγώ όσο πιο προσεκτικά μπορούσα του είπα «Στον τρίτο».

Δημοσιογράφος: Μάλιστα. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Εάν επιθυμείτε θα σας στείλω το άρθρο με το ταχυδρομείο. Γεια σας!

Κυρ Γιώργης: Γεια σας!

Αφηγητής: Ήταν του αύριο η γενιά / δεκαοχτώ, δεκαεννιά / ήταν χιλιάδες τα παιδιά / και τρία τα μερόνυχτα. / Την πρώτη μέρα τραγουδούν / την πρώτη νύχτα μάς καλούν / την πρώτη μέρα η λευτεριά / γραμμένη λέξη με μπογιά.

Οι στίχοι προέρχονται από το ποίημα της Κωστούλας Μητροπούλου «Οι τρεις μέρες» (Γλώσσα ΣΤ΄ Δημοτικού)

Ετοιμασίες για τη γιορτή του Πολυτεχνείου 1. Κατορθώματα ηρώων (ποίημα) 2. Πολυτεχνείο (ποίημα) 3. Συνέντευξη με τον κυρ Γιώργη (θεατρικό) 4. Συνέντευξη με τον Ανδρέα Σκευοφύλακα (θεατρικό)

Παιδικές δημιουργίες