Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο,
κουρεμένο κεφάλι, όνειρο ακούρευτο,
ποδιά με σταυρωμένες άγκυρες·
μπράτσο του πεύκου, γλώσσα του ψαριού,
αδερφάκι του σύννεφου!
Κοντά σου είδες να ασπρίζει ένα βρεμένο βότσαλο.
Άκουσες να σφυρίζει ένα καλάμι.
Τα πιο γυμνά τοπία που γνώρισες,
τα πιο —τα πιο χρωματιστά...
Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο,
χαϊμαλί τρελό, σαγόνι πεισματάρικο,
παντελονάκι αέρινο·
στήθος του βράχου, κρίνο του νερού,
μορτάκι του άσπρου σύννεφου!
Βαθιά βαθιά ο αστείος περίπατος του σπάρου,
ψηλά ψηλά της εκκλησίτσας το καπέλο
και πέρα πέρα ένα βαπόρι με φουγάρα κόκκινα
και πέρα πέρα ένα βαπόρι...
ΠΟΙΗΣΗ: Οδυσσέας Ελύτης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Παπανικολάου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ιωάννα Μιχαηλίδου
ΔΙΣΚΟΣ: Από το ποίημα... στο τραγούδι (1996)
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Παπανικολάου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ιωάννα Μιχαηλίδου
ΔΙΣΚΟΣ: Από το ποίημα... στο τραγούδι (1996)
Εγώ κι ο κόσμοςΤραγούδια
ΒΙΝΤΕΟ: podilato98.blogspot.com
3 σχόλια:
Σίγουρα θα δούμε αρκετά από αυτά (τα παιδιά με τα γρατζουνισμένα γόνατα) αύριο, χα χα!
Καλή αρχή και μια όμορφη σχολική χρονιά! :))
Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ! Καλή μας αρχή, πολλές πολλές ευχές! :))
@ Το χαμομηλάκι: Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου