Στη γειτονιά μου την παλιά είχα έναν φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ’ ακορντεόν.
Όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος,
φωτιές στα χέρια του άναβε τ’ ακορντεόν.
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ’ άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν·
γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ’ ακορντεόν.
Τ’ αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει:
«Δε θα περάσει ο φασισμός!»
ΣΤΙΧΟΙ: Γιάννης Νεγρεπόντης
ΜΟΥΣΙΚΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μάνος Λοΐζος
ΔΙΣΚΟΣ: Τα τραγούδια του δρόμου (1974)
ΜΟΥΣΙΚΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μάνος Λοΐζος
ΔΙΣΚΟΣ: Τα τραγούδια του δρόμου (1974)
ΙστορίαΤραγούδια
2 σχόλια:
Πολύ γνωστό τραγούδι. Μπράβο.
Κι αγαπημένο μας, νομίζω. Ευχαριστώ! :))
Δημοσίευση σχολίου