Λίγα και αρχαιόκλιτα!
1 Η ισχύς θέλει όμικρον στη γενική του ενικού και προσοχή στον πληθυντικό:
οι
των
τις
ισχύες*
ισχύων
ισχύς
(*)
Πολλές φορές αναφέρεται λανθασμένα ως «ισχείς»
Κλητική πληθυντικού: ισχύες
Με παρόμοιο τρόπο κλίνεται, χωρίς πληθυντικό βέβαια, και το όρος
Όθρυς:
- η Όθρυς, της Όθρυος, την Όθρυ
2 Η δρυς έχει τις ίδιες καταλήξεις, μόνο που κατεβάζει τον τόνο στις δύο γενικές:
Κλητική πληθυντικού: δρύες
3 Η μάρτυς (της μάρτυρος) εμφανίζεται ολοένα και πιο σπάνια στον λόγο μας.
Στη θέση της συναντούμε τον τύπο «μάρτυρας» που έχει τη σύγχρονη κατάληξη σε
-ας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου