Αυτά τα επίθετα μάς έρχονται από τα αρχαία ελληνικά και έχουν επιβιώσει αποσπασματικά στη γλώσσα μας, δηλαδή δε σχηματίζουν όλα τα γένη ή όλες τις πτώσεις.
Μερικά τα συναντούμε μόνο σε καθιερωμένες φράσεις λόγιας προέλευσης:
ο Μέλας Δρυμός, ο μέλας ζωμός
(του μέλανος, τον μέλανα)
ο πανδαμάτωρ χρόνος
(του πανδαμάτορος, τον πανδαμάτορα)
ο φέρελπις νέος
(του φερέλπιδος, τον φέρελπι — οι φερέλπιδες, των φερέλπιδων ή φερελπίδων)
το απολωλός πρόβατο
(του απολωλότος — τα απολωλότα, των απολωλότων)
Επίσης:
ο σιδηρούς σταυρός
(του σιδηρού, τον σιδηρούν — οι σιδηροί, των σιδηρών)
η σιδηρά κυρία
(της σιδηράς, τις σιδηρές)
το σιδηρούν παραπέτασμα, το σιδηρούν προσωπείο
(του σιδηρού — τα σιδηρά, των σιδηρών)
Άλλα χρησιμοποιούνται ως ουσιαστικά, δηλαδή έχουν ουσιαστικοποιηθεί:
η αστερόεσσα
(από το αρχαίο επίθετο «αστερόεις, -εσσα, -εν»)
ο βραδύνους, ο κρυψίνους
(του βραδύνου, τον βραδύνου — οι βραδύνοες, των βραδυνόων)
Η σημαία των ΗΠΑ ονομάζεται «αστερόεσσα», δηλαδή «έναστρη»
Ειδική περίπτωση
Το αριθμητικό επίθετο ενάμισης, μιάμιση, ενάμισι κλίνεται κανονικά στο αρσενικό και στο θηλυκό, αλλά το ουδέτερο είναι άκλιτο:
