Από τον SpyCh18
Μαθητής της έκτης τάξης
Η δική μου σχέση με τα βιβλία, ξεκίνησε από όταν ήμουν μωρό. Πριν πολλά χρόνια, οι γονείς μου, μου διάβαζαν πολλά βιβλία, και μία μέρα κατάφερα να μπορέσω και εγώ να διαβάσω ένα στους γονείς μου, και τότε χάρηκαν. Από τότε άρχισαν να μου αρέσουν και διάβαζα πιο συχνά, είτε με πολλές σελίδες είτε με λίγες.
Τώρα, βιβλία δε διαβάζω και πολλά, αλλά αν έχω όρεξη θα διαβάσω ένα, όμως με την κατηγορία που μου αρέσει, δηλαδή, περιπέτεια. Το βιβλίο προτιμώ να το διαβάσω το μεσημέρι, αλλά στο δωμάτιό μου.
Τα βιβλία μας προσφέρουν πολλά πράγματα. Όπως το να βλέπουμε καινούργιες λέξεις μέσα στο βιβλίο και να θέλουμε να τις χρησιμοποιήσουμε και εμείς ώστε να μιλάμε πιο όμορφα, να εμπλουτίζουμε το λεξιλόγιό μας και πιο συγκεκριμένα να μάθουμε καινούργιες λέξεις και εκφράσεις.
Από μικρός, έχω διαβάσει πολλά βιβλία με ωραίες λέξεις, αλλά ένα βιβλίο και μοναδικό, μου έχει κάνει εντύπωση. Έχει πολύ ωραίες λέξεις που εγώ δεν ήξερα αλλά τη στιγμή που το διάβαζα τις έψαξα και τις έμαθα. Μου έφερνε αγωνία. Από τη στιγμή που ξεκίνησα να το διαβάζω, δεν μπορούσα να σταματήσω να γυρνάω σελίδες για να δω τη συνέχεια, τι θα γίνει μετά, ώσπου το τελείωσα σε δύο μέρες. Πραγματικά δεν έχω λόγια. Το βιβλίο αυτό λέγεται «Τα Φτερωτά Σανδάλια του μικρού Παυσανία» και έχει περίπου 200 σελίδες.
Ειδικά τώρα που είμαστε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι και δεν μπορούμε να βγαίνουμε έξω, εκτός από το να παίζουμε μόνο ηλεκτρονικά, μπορούμε να διαβάζουμε και λίγα βιβλία, κατά τη γνώμη μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου